فهرست لحظات کلیدی ویدیو

01:57 | شرایط لازم برای ثبت شعبه‌ای از شرکت در کانادا

06:07 | تعریف Business واجد شرایط برای برنامه ICT

07:33 | شرایط لازم برای استفاده از برنامه C11

11:37 | چگونه با استفاده از ویزای C12 وC11 به اقامت دائم برسیم؟


در هشتمین قسمت از فصل کانادایی به برنامه International Mobility Program یا به اختصار IMP خواهیم پرداخت. در این قسمت به بررسی دو زیر شاخه این برنامه یعنی ویزای کار Intra-Company Transferees یا به اختصار ICT با کد C12 و Entrepreneur Work Permit با کدC11 می پردازیم.

همان طور که در قسمت های گذشته اشاره شد، اگر در حالت معمول شخصی از خارج از کانادا برای دریافت شغلی در کانادا درخواست دهد، کارفرما باید برای آن شغل Labour Market Impact Assessment یا به اختصار LMIA مثبت از اداره کار اخذ کند. این امر نشان دهنده این است که استخدام نیروی کار خارجی تاثیری در بازار کار کانادایی ها و مقیمان دائم کانادا نخواهد داشت، چرا که اولویت در استخدام مشاغل کانادایی، شهروندان کانادایی و افراد مقیم دائم کانادا هستند.

اما در برنامه IMP تحت قانون و با در نظر گرفتن مزایای آن برای کانادا، استثناهایی در نظر گرفته شده است. در صورتی که در یکی از زیرشاخه های قانونی قرار بگیرید، برای استخدام در یک سری از مشاغل و ایجاد یک سری شغل نیازی به LMIA نخواهید داشت. در وب سایت اداره مهاجرت در قسمت LMIA exemption codes تحت برنامه International Mobility Program می توانید این موارد را چک کنید.

ICT ویزای کاری است که با چشم پوشی از LMIA به شرکت های غیر کانادایی اجازه می دهد که یک سری نیروهای مشخص را در شعبه یا شرکت کانادایی به منظور توسعه بازار به استخدام در آورند.

شرایط لازم برای شرکت در برنامه C12 تحت IMP

General Requirements

در اولین قدم باید یک رابطه صلاحیت دار یا qualifying relationship بین شرکت غیر کانادایی و آن مجموعه ای که در کانادا ایجاد می شود وجود داشته باشد. که این رابطه می تواند در قالب parent, subsidiary, branch, affiliate باشد. هر کدام از این موارد تعریف مشخص حقوقی دارند.

دومین الزام مهم این است که شخصی را که شرکت غیر کانادایی به عنوان کارمند در نظر گرفته است باید برای پیشبرد اهداف شرکت کانادایی آن شرکت غیر کانادایی، حتما در یکی از این موقعیت های کاری executive ، senior managerial یا specialized knowledge مشغول به کار شود.

الزام بعدی این است که شخصی را که شرکت غیر کانادایی به عنوان کارمند به کانادا می فرستد حتما باید به صورت پیوسته حداقل برای یک سال در ظرف مدت ۳ سال قبل از درخواست ویزای ICT در شرکت غیر کانادایی استخدام شده باشد و شرکت باید این استخدام را یا از طریق payroll یا قرارداد ثابت کند. 

مورد بعدی اثبات این نکته است که قصد شخص از آمدن به کانادا به صورت موقت باشد. چرا که در صورتی که افسر اداره مهاجرت برداشتی غیر از این داشته باشد، درخواست ویزا فرد رد خواهد شد.

الزام آخر که در مورد همه ویزاها صدق می کند رعایت تمام ملزومات قانونی اقامت موقت است.

ویزای ICT را دو نوع مختلف از شرکت ها استفاده می کنند. شرکت هایی که برای اولین بار در کانادا مورد بهره برداری قرار می گیرند یا شرکت هایی که مدت هاست که در کانادا فعالیت می کنند.

ویزای ICT توسط کدام شرکت ها استفاده می شود؟

ویزای ICT توسط دو نوع مختلف از شرکت ها استفاده می شود. شرکت هایی که برای اولین بار در کانادا مورد بهره برداری قرار می گیرند یا شرکت هایی که مدت هاست که در کانادا فعالیت می کنند.

در قسمت راهنما (Guidelines when assessing start-up companies) اطلاعات مفیدی درباره شرکت های استارت آپی ICT عنوان شده است.

مدت زمان ویزای کار ۱ سال خواهد بود. نکته بعدی اشاره به این مورد است که بر اساس رابطه صلاحیت دار و تعریف کسب و کار، مجموعه غیر کانادایی با چه شرایطی می تواند از این ویزا استفاده کند. از جمله این شرایط Doing business است که منظور از آن این است که سابقه ای را ارائه دهید که نشان دهد شرکت به صورت پیوسته و جدی فعال بوده و صرفا به منظور استفاده از این ویزا به صورت کاغذی ایجاد نشده است.

در تعریف Business آمده است هر مجموعه ای که تحت قانون شکل گرفته باشد. این بدان معنی است که لزوما نباید یک شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود باشد، و حتی تجارتی که در قالب شرکت شکل نگرفته و توسط یک نفر هم اداره می شود در این تعریف جای می گیرد. معادل این قانون در ایران فعالیت در کسب و کاری با جواز کسب می باشد. در استفاده از این ویزا با این شرایط، شانس فرد برای موفقیت بسیار پایین خواهد بود. چرا که در این برنامه رابطه بین شرکت کانادایی و شرکت غیر کانادایی همیشه باید پابرجا باشد که در صورت رفتن آن یک نفر از خارج از کانادا به کانادا، این رابطه دیگر معنا نخواهد داشت.

شرایط لازم برای استفاده از برنامه C11

  1. در مورد ویزای C11 اولین موردی که در سایت اداره مهاجرت به آن اشاره شده است بحث Dual intent یا نیت دوگانه است که در قانون مهاجرت کانادا منظور از آن این است که زمانی که فرد برای ویزای موقت اقدام کرده است، می تواند هم زمان قصد اقامت دائم نیز داشته باشد. البته که این مورد نیازمند بررسی ها و ارزیابی های پرونده محور پیچیده ای می باشد.

ویزای C11 در دو شرایط استفاده می شود.

  1.  یکی برای کارآفرینانی که قصد دارند در کانادا کسب و کاری را راه اندازی کنند. تفاوت آن با C12 در این است که در C11 لزومی ندارد که حتما شعبه غیر کانادایی داشته باشید و می توانید شعبه جدید را در کانادا راه اندازی کنید.
  2. مورد دیگر مخصوص کسانی است که تحت برنامه های استانی مثلا برنامه کارآفرینی استانی، کاری را راه اندازی کرده اند و قبل از اخذ نامزدی استانی (که با آن برای اقامت دائم اقدام کنند)، از این برنامه استفاده می کنند. یا کسانی که تحت برنامه خوداشتغالی فدرال برای اقامت دائم اقدام کرده اند یا قصد دارند اقدام کنند تا زمانی که به اقامت دائم برسند از ویزای C11 استفاده می کنند تا به کانادا آمده و آن کسب و کار را زودتر راه اندازی کنند.

تمرکز این قسمت از برنامه C11 روی کسانی است که قصد اقامت موقت در کانادا را دارند. کسب و کاری که راه اندازی می‌شود باید برای کانادا مهم بوده و منفعت های اقتصادی و اجتماعی یا فرهنگی داشته باشد. اداره مهاجرت برای ارزیابی دقیق تر این فاکتورها توسط افسر مهاجرت به نکاتی اشاره کرده است:

  • آیا کسب و کاری که توسط کارآفرین ارائه شده است واقعی و توجیه پذیر است یا خیر.
  • بررسی پیشینه حرفه ای و مهارت های فرد کارآفرین و اینکه آیا می‌تواند به توجیه پذیری بهتر آن کسب و کار کمک کند یا خیر.
  • ارائه ‌Business plan شفاف که مشخص کند هدف کارآفرین از راه اندازی کسب و کار چیست.
  • مهم ترین الزام در برنامه C11 توجه به این نکته است که متقاضی چه قدم های جدی و عملی در راه اجرایی کردن Business plan برداشته است. این مسئله در برنامه C12 نیز بسیار حائز اهمیت است. در واقع باید ثابت کرد چه کارهای عملی برای اثبات ادعاهای خود انجام داده اید، که جزئیات آن در مورد هر پرونده و کسب و کاری متفاوت است.

Degree of Ownership به چه معناست؟

برای استفاده از برنامه C11، حتما باید مالکیت بیش از ۵۰ درصد از سهام شرکتی که در کانادا راه اندازی می کنید را داشته باشید، در غیر این صورت نمی توانید از این برنامه استفاده کنید.

با توجه به این نکته که یکی از شرط های لازم برای گرفتن ویزا C11 مالکیت بیش از ۵۰ درصد از سهام شرکت تاسیس شده است، این ویژگی به صورت اتوماتیک شما را از شرکت در برنامه اکسپرس اینتری تحت زیرشاخه CEC canadian experience class فاقد شرایط لازم می کند. زیرا با مالکیت بیش از ۵۰ درصد سهام شرکت با تعریف حقوقی خوداشتغال محسوب شده و کار خود اشتغالی در این برنامه مورد پذیرش نیست.

به منظور استفاده از امتیاز ویزاهای C11 و C12 برای رسیدن به اقامت دائم، تحت برنامه فدرال و در سیستم اکسپرس اینتری (CRS)، داشتن پیشنهاد شغلی در NOC های 00(200 امتیاز) 0,A,B ( 50امتیاز) برای شما امتیاز اضافه همراه خواهد داشت.

لینک‌های مورد استفاده
LMIA Exempt WPs
ICT (C12) Page
Express Entry CRS Framework
Exploring NOCs