رویکردی تجاری به مهاجرت: با اطمینان کسب‌وکار خود را در کانادا بسازید و رشد دهید.  

برنامه ویزای استارتاپ کانادا (Start-Up Visa) فقط یک مسیر مهاجرتی نیست؛ فرصتی است برای ساختن، گسترش دادن و موفق شدن در اکوسیستم نوآوری و کارآفرینی کانادا.  

در شرکت حقوقی شکریان، ما صرفا مسئول ارسال پرونده نیستیم — ما وکلای تجاری با تخصص مهاجرت هستیم.  همین تفاوت، به ما این امکان را می‌دهد که کارآفرینان را به‌صورت راهبردی برای موفقیت در کانادا همراهی کنیم؛ با تلفیقی از حقوق تجاری، استراتژی مهاجرت و شناخت سیاست‌های مهاجرتی در تمام مراحل مسیر.  
ما از ابتدا تا انتها در کنار شما هستیم تا اطمینان حاصل شود که کسب‌وکار شما بر پایه‌ای محکم و قابل رشد در کانادا بنا شده و در کنار آن، شما، هم‌بنیان‌گذاران و خانواده‌تان نیز اقامت دائم (PR) دریافت کنید.  

فهرست مطالب

ویزای استارتاپ کانادا چیست؟

برنامه ویزای استارتاپ کانادا (Canada Startup Visa) که به اختصار SUV نیز نامیده می‌شود، یک مسیر مهاجرتی منحصربه‌فرد است که برای کارآفرینان نوآور طراحی شده که قصد دارند کسب‌وکار خود را در کانادا راه‌اندازی و توسعه دهند.  برخلاف برنامه‌های سنتی مهاجرت اقتصادی که تمرکز آن‌ها بر سرمایه‌گذاری مالی و الزامات سخت‌گیرانه‌ی اشتغال‌زایی است، این برنامه ساختاری منعطف و تسهیل‌گر دارد.  برنامه ویزای استارتاپ به کارآفرینان با پتانسیل بالا اجازه می‌دهد وارد کانادا شوند و کسب‌وکار خود را پایه‌گذاری کنند — بدون نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه.  

یکی از بزرگ‌ترین مزایای این برنامه آن است که تا پنج هم‌بنیان‌گذار می‌توانند برای اقامت دائم با یک طرح کسب‌وکار مشترک اقدام کنند.  یعنی تمام اعضای تیم مؤسس می‌توانند به‌صورت گروهی مهاجرت کنند، مشروط بر اینکه حمایت یکی از «سازمان‌های تعیین‌شده» را دریافت کرده باشند — از جمله سرمایه‌گذاران خطرپذیر (یا ونچر کپیتال)، سرمایه‌گذاران فرشته‌ (انجل اینوستور)، یا شتاب‌دهنده‌ها (انکوباتورها) که همگی مورد تأیید دولت کانادا هستند.  

برخلاف سایر مسیرهای کارآفرینی، در این برنامه وضعیت مهاجرتی کارآفرین به موفقیت مالی یا عملیاتی کسب‌وکار وابسته نیست.  کانادا در این مسیر بر روی ظرفیت نوآوری و پتانسیل فردی سرمایه‌گذاری می‌کند، نه فقط روی نتایج.  همین ویژگی باعث شده که برنامه ویزای استارتاپ به یکی از جذاب‌ترین گزینه‌های مهاجرتی برای بنیان‌گذاران بلندپرواز در سراسر جهان تبدیل شود.  

همچنین، این برنامه به متقاضیان اجازه می‌دهد هم‌زمان با بررسی پرونده اقامت دائم، برای دریافت مجوز کار موقت نیز اقدام کنند.  این امکان به آن‌ها کمک می‌کند تا زودتر وارد کانادا شوند و روند توسعه کسب‌وکار را در عمل آغاز کنند.  

با تمرکز بر نوآوری و پتانسیل کارآفرینی، کانادا برنامه ویزای استارتاپ را به یکی از پیشروترین و رقابتی‌ترین مسیرهای مهاجرت تجاری برای بنیان‌گذاران بین‌المللی تبدیل کرده است.  

برای شروع فصل جدیدی از زندگی خود در کانادا و دریافت مشاوره تخصصی مهاجرت فرم مشاوره را تکمیل فرمایید.

شرایط دریافت اقامت دائم در برنامه ویزای استارتاپ کانادا

متقاضیان برنامه ویزای استارتاپ کانادا برای دریافت اقامت دائم، باید چهار شرط اصلی زیر را داشته باشند:

۱.  داشتن یک کسب‌وکار واجد شرایط (Qualifying Business)

برای واجد شرایط بودن، ساختار کسب‌وکار باید به‌صورت مشخصی تنظیم شده باشد:  هر متقاضی ویزای استارتاپ (حداکثر ۵ نفر) باید حداقل ۱۰٪ از حق رأی شرکت را در اختیار داشته باشد.  در مجموع، تمام متقاضیان به‌همراه سازمان تعیین‌شده باید بیش از ۵۰٪ از کل حق رأی شرکت را در اختیار داشته باشند.  

این ساختار به معنای مالکیت نیست، بلکه بر «کنترل واقعی» تأکید دارد — و همین انعطاف ساختاری به متقاضیان اجازه می‌دهد تا سرمایه‌گذارانی جذب کنند که الزاما کنترل مدیریتی نداشته باشند.  

در زمان ارسال درخواست، شرکت لازم نیست در کانادا به ثبت رسیده باشد.  اما متقاضی باید نشان دهد که:

  • قصد دارد شرکت را در کانادا به ثبت برساند
  • کسب‌وکار از داخل خاک کانادا مدیریت خواهد شد
  • بخشی از عملیات اصلی شرکت به‌طور فعال در کانادا انجام خواهد گرفت

این الزامات تضمین می‌کنند که شرکت یک ساختار تجاری واقعی دارد، نه صرفا ابزاری برای مهاجرت.  

۲.  دریافت حمایت از یک سازمان تعیین‌شده (Designated Organization)

متقاضی باید از یکی از نهادهای رسمی مورد تأیید دولت کانادا — شامل صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا ونچر کپیتال (venture capital)، سرمایه‌گذاران فرشته‌ یا انجل اینوستور (angel investor)، و همچنین شتاب‌دهنده‌ها یا انکوباتورها (incubator) — حمایت رسمی دریافت کند.  

اگر سازمان پتانسیل کسب‌وکار را تأیید کند، یک نامه حمایتی (Letter of Support) صادر خواهد کرد که ارائه آن در پرونده اقامت دائم الزامی است.  

علاوه بر نامه حمایت، سازمان تعیین‌شده یک گواهی تعهد (Commitment Certificate) نیز مستقیما به اداره مهاجرت ارسال می‌کند که جزئیات حمایت و شرایط آن را مشخص می‌نماید.  این سند نقش بسیار مهمی در تصمیم‌گیری نهایی اداره مهاجرت ایفا می‌کند.  

سقف پذیرش:  تا تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۶، هر سازمان تنها مجاز است از ۱۰ گروه کامل متقاضی در سال حمایت کند.  در صورتی‌که این سقف پر شده باشد، درخواست‌های اضافی برگشت داده می‌شوند و هزینه بررسی آن‌ها بازپرداخت خواهد شد.  

۳.  احراز شرایط زبان

متقاضی باید بر اساس معیار سطح زبان کانادایی (CLB) حداقل سطح CLB 5 را در هر چهار مهارت خواندن، نوشتن، شنیدن و صحبت کردن در یکی از زبان‌های رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی) داشته باشد.  

اگرچه CLB 5 حداقل سطح مورد قبول است، اما این سطح از زبان برای اداره یک کسب‌وکار واقعی در کانادا پایین محسوب می‌شود و توصیه می‌شود متقاضیان برای موفقیت در بازار، مهارت‌های زبانی خود را تقویت کنند.  

۴.  اثبات تمکن مالی برای زندگی در کانادا

متقاضیان باید نشان دهند که توانایی تأمین هزینه‌های زندگی خود و خانواده در زمان ورود به کانادا را دارند.  

اداره مهاجرت سالانه جدولی برای “settlement funds” منتشر می‌کند که مبلغ موردنیاز بسته به تعداد اعضای خانواده مشخص شده است.  

به‌عنوان مثال، برای یک خانواده چهار نفره، رقم تقریبی ۲۷٬۲۹۷ دلار کانادا اعلام شده است، اما این مبلغ ممکن است برای زندگی در شهرهایی مانند تورنتو یا ونکوور کافی نباشد.  

بنابراین، برنامه‌ریزی مالی دقیق با در نظر گرفتن واقعیت‌های محلی، برای موفقیت در مراحل ابتدایی اقامت ضروری است.  

برای اطلاع از مبلغ دقیق و به‌روز موردنیاز، باید به جدول رسمی تمکن مالی IRCC مراجعه شود.  

۵.  شرایط پذیرش (Admissibility)

علاوه بر احراز شرایط برنامه، متقاضیان باید از نظر قانونی نیز واجد شرایط ورود به کانادا باشند.  این شامل عبور از مراحل معاینات پزشکی، بررسی سوءپیشینه و ارزیابی امنیتی است.  

  • معاینه پزشکی:  متقاضی باید آزمایش پزشکی انجام دهد تا مشخص شود که دچار بیماری‌ای نیست که سلامت عمومی را تهدید کند یا بار غیرمتعارفی بر سیستم بهداشت عمومی کانادا وارد کند.  
  • گواهی عدم سوءپیشینه:  متقاضی باید از تمامی کشورهایی که از سن ۱۸ سالگی به بعد بیش از شش ماه در آن‌ها زندگی کرده، گواهی پلیس ارائه دهد.  
  • بررسی امنیتی:  دولت کانادا سابقه امنیتی متقاضی را بررسی می‌کند تا مشخص شود که او در فعالیت‌هایی مانند تروریسم، جاسوسی یا جرایم سازمان‌یافته نقش نداشته باشد.  

در صورت وجود هرگونه مشکل در این سه مرحله، حتی اگر متقاضی تمام شرایط دیگر برنامه را داشته باشد، ممکن است درخواست اقامت دائم او رد شود.  

شرایط دریافت مجوز کار موقت در برنامه ویزای استارتاپ کانادا

برنامه ویزای استارتاپ کانادا به متقاضیان این امکان را می‌دهد که در حالی‌که پرونده اقامت دائم آن‌ها در حال بررسی است، برای دریافت مجوز کار موقت اقدام کنند.  این گزینه به کارآفرینان اجازه می‌دهد زودتر وارد کانادا شوند و پیش از دریافت اقامت دائم، به‌صورت فعال روی کسب‌وکار خود کار کنند.  

مجوز کاری که در قالب این برنامه صادر می‌شود، یک مجوز سه‌ساله از نوع باز (Open Work Permit) است که به کارآفرینان اجازه می‌دهد:

  • روی استارتاپ خود در کانادا فعالیت کنند
  • در صورت نیاز، هم‌زمان در شغل دیگری نیز مشغول به کار شوند تا درآمد خود را افزایش دهند

با این حال، پیش‌نیازهای این مجوز کار سخت‌گیرانه‌تر از شرایط اقامت دائم است و متقاضی باید موارد زیر را رعایت کند:

۱.  ثبت درخواست اقامت دائم پیش از مجوز کار: همه اعضای تیم استارتاپ باید پیش از دریافت مجوز کار، درخواست اقامت دائم خود را ثبت کرده باشند.  اگر حتی یکی از اعضای تیم که نامش در نامه حمایت آمده، درخواست اقامت دائم خود را ارسال نکرده باشد، هیچ‌یک از اعضا واجد شرایط دریافت مجوز کار نخواهند بود

۲.  تعیین به‌عنوان عضو کلیدی تیم استارتاپ: تنها متقاضیانی که به‌عنوان “عضو کلیدی” (Essential Member) در تیم معرفی شده‌اند، می‌توانند برای مجوز کار اقدام کنند.  این عنوان برای افرادی به‌کار می‌رود که نقش حیاتی در موفقیت کسب‌وکار دارند و حضور فیزیکی آن‌ها در کانادا برای پیشبرد فعالیت‌ها ضروری است.  اگر درخواست مجوز کار عضو کلیدی رد شود، درخواست همه اعضای تیم به‌صورت خودکار رد خواهد شد

۳.  شرط زبان: متقاضی باید حداقل سطح CLB 5 را در هر چهار مهارت زبان (خواندن، نوشتن، شنیدن و مکالمه) داشته باشد.  متقاضی باید اطمینان حاصل کند که نتیجه آزمون زبان در زمان ارسال درخواست همچنان معتبر است.

۴.  اثبات منفعت اقتصادی قابل توجه: برخلاف اقامت دائم، دریافت مجوز کار مستلزم ارائه طرح کسب‌وکار مستندی است که نشان دهد این استارتاپ می‌تواند حداقل در یکی از حوزه‌های زیر اثرگذاری واقعی داشته باشد:

  • ایجاد اشتغال برای کانادایی‌ها
  • ارائه محصول یا خدمات نوآورانه
  • کمک به توسعه اقتصادهای منطقه‌ای یا دورافتاده
  • ایجاد فرصت‌های آموزشی برای شهروندان کانادایی

اعتبار کسب‌وکار معمولا از طریق ترکیبی از شواهد ارائه می‌شود، مانند:  تحقیقات بازار، تحلیل تقاضا، جذب سرمایه‌گذار، مشتریان اولیه، پروژه‌های پایلوت، پیش‌بینی رشد شغلی

۵.  داشتن منابع مالی کافی برای حمایت از خانواده (Support Funds): متقاضی باید نشان دهد که طی ۵۲ هفته گذشته، حداقل درآمد سالانه مشخصی را براساس اندازه خانواده داشته است.

برای خانواده چهار نفره، این رقم ۵۴٬۵۹۴ دلار کانادا است — که دقیقا دو برابر مبلغ مورد نیاز برای اقامت دائم است.  منابع مالی باید نقد، قابل انتقال، و بدون بدهی یا محدودیت قانونی باشند

برای مشاهده رقم‌های به‌روز، به جدول رسمی IRCC مراجعه شود.

۶.  در اختیار داشتن سرمایه برای راه‌اندازی کسب‌وکار (Investment Funds): متقاضی باید منابع مالی کافی برای شروع کسب‌وکار خود در کانادا داشته باشد.  حداقل مشخصی برای این سرمایه تعیین نشده، زیرا میزان سرمایه موردنیاز به نوع کسب‌وکار بستگی دارد.  افسر مهاجرت باید قانع شود که متقاضی واقعا سرمایه کافی برای راه‌اندازی و پیشبرد استارتاپ دارد

۷.  ارزیابی صلاحیت ورود (Admissibility): بررسی‌های قانونی مانند سوءپیشینه و ارزیابی امنیتی، مشابه مرحله اقامت دائم، در این مرحله نیز انجام می‌شود.  آزمایش پزشکی در این مرحله اجباری نیست؛ مگر اینکه متقاضی بخواهد در مشاغلی مانند بهداشت، مراقبت از کودک، آموزش عمومی یا کشاورزی فعالیت کند.

چه نوع کسب‌وکارهایی واجد شرایط برنامه ویزای استارتاپ کانادا هستند؟

برنامه ویزای استارتاپ کانادا به‌طور ساختاری «غیروابسته به صنعت» طراحی شده است؛ به این معنا که هیچ محدودیتی در حوزه فعالیت وجود ندارد و کارآفرینان می‌توانند از هر صنعت یا بازار نیچ وارد این مسیر شوند.  با این حال، آن دسته از متقاضیانی که به‌دنبال جلب حمایت یک سازمان تعیین‌شده (DO) هستند، بهتر است استارتاپ خود را با روندهای سرمایه‌گذاری کانادا هماهنگ کنند.  

بر اساس داده‌های سرمایه‌گذاری سال ۲۰۲۳ (منبع:  CVCA)، محبوب‌ترین صنایع برای سرمایه‌گذاران خطرپذیر (Venture Capital – VC) و سرمایه‌گذاران خصوصی (Private Equity – PE) در کانادا به شرح زیر است:

حوزه فعالیتسرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital)سرمایه‌گذاری خصوصی (Private Equity)
فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)۴ میلیارد دلار در ۳۱۲ معامله (۴۷٪ کل VC) – تمرکز بر هوش مصنوعی، SaaS، امنیت سایبری – معامله شاخص:  Cohere.  ai جذب ۳۶۸ میلیون دلار در دور C۳.  ۵ میلیارد دلار در ۱۳۰ معامله (۲۱٪ کل PE)- پیشتاز در معاملات PE، نشانه علاقه جدی سرمایه‌گذاران
علوم زیستی و سلامت1.1 میلیارد دلار در ۱۵۴ معامله VC (۲۳٪ کل)- تمرکز بر بیوتک، تجهیزات پزشکی، داروسازی و سلامت دیجیتال- خرید Inversago Pharma به ارزش ۱.  ۴۵ میلیارد دلار۳۸۵ میلیون دلار در ۵۴ معامله PE- تمرکز بر سرمایه‌گذاری رشد در بیوتک و مدتک  
انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر  1.1 میلیارد دلار در ۷۵ معامله VC- ۵۳٪ رشد سالانه- تمرکز بر انرژی سبز، حرارتی، زمین‌گرمایی- ۲۴۲ میلیون دلار در ۴ پروژه زمین‌گرمایی کلان1.2 میلیارد دلار در ۲۸ معامله PE- سرمایه‌گذاری قابل توجه، نشان‌دهنده اولویت این حوزه برای سرمایه‌گذاران نهادی
کشاورزی و جنگل‌داری  ۲۷۳ میلیون دلار در ۵۰ معامله VC- رکورد بالاترین حجم سرمایه‌گذاری در حوزه اگروتک  ۴۹۰ میلیون دلار در ۵۶ معامله PE- پشتیبانی قوی از اگروتک و نوآوری‌های کشاورزی پایدار  
تولید صنعتی و پیشرفته  ۵۷۰ میلیون دلار در ۲۶ معامله VC- رشد استارتاپ‌های رباتیک و اتوماسیون  1.5 میلیارد دلار در ۱۴۵ معامله PE- تمرکز بالا بر زیرساخت و انرژی- معامله شاخص:  Aecon Utilities Group جذب ۲۰۵ میلیون دلار از آمریکا
محصولات و خدمات تجاری  ۳۰۶ میلیون دلار در ۳۸ معامله VC- شامل پلتفرم‌های SaaS، لجستیک و اتوماسیون  ۸۸۲ میلیون دلار در ۶۳ معامله PE- ۱۰٪ از کل سرمایه‌گذاری PE در خدمات سازمانی  
فین‌تک و خدمات مالی  ۱۹۰ میلیون دلار در ۲۲ معامله VC- تمرکز بر فین‌تک، پلتفرم‌های وام‌دهی، پردازش پرداخت  ۳۰۶ میلیون دلار در ۲۷ معامله PE- رشد علاقه‌مندی به خودکارسازی مالی و تامین مالی جایگزین  

این اطلاعات چه کمکی به متقاضیان ویزای استارتاپ می‌کند؟

هم‌راستایی با حوزه‌های پرتقاضا نه‌تنها روند مهاجرت را تسهیل می‌کند، بلکه در رشد واقعی کسب‌وکار در بازار کانادا نیز مؤثر خواهد بود.  

انتخاب حوزه‌ای که با روندهای سرمایه‌گذاری کانادا هم‌راستا باشد، شانس شما را برای دریافت حمایت از سازمان تعیین‌شده افزایش می‌دهد.  

فناوری، انرژی‌های پاک و سلامت همچنان سه صنعت محبوب برای سرمایه‌گذاران کانادایی هستند.  

دلایل رایج رد درخواست در برنامه ویزای استارتاپ کانادا

اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) هنگام بررسی پرونده‌های برنامه ویزای استارتاپ، ممکن است با استناد به موارد قانونی مختلف، درخواست‌ها را رد کند.  در ادامه مهم‌ترین دلایل ریجکت‌شدن درخواست‌ها، همراه با درصد فراوانی هر مورد آورده شده است:

دلیل رد درخواستبند قانونیدرصد از کل ریجکتی‌هاتوضیحات
تراکنش ساختگی (سوءاستفاده از برنامه)R89۳۳٪زمانی که اداره مهاجرت کانادا (IRCC) تشخیص دهد هدف اصلی از درخواست ویزای استارتاپ (Start-Up Visa – SUV)، گرفتن اقامت است نه راه‌اندازی واقعی یک کسب‌وکار.  این شامل استارتاپ‌های صوری یا بی‌فعالیت است که هیچ نیت جدی برای فعالیت در کانادا ندارند.  
عدم افشای اطلاعات مهمA41(a)13.3%متقاضی اطلاعات مهم را به‌درستی یا به‌طور کامل ارائه نمی‌دهد، معمولا درباره سوابق مهاجرتی، ریجکت‌های قبلی یا اطلاعات مربوط به کسب‌وکار.  مثال:  در پرونده Dhamngir v.  Canada، درخواست متقاضی به دلیل عدم اعلام ریجکت قبلی رد شد.  
اطلاعات نادرست یا ناقصA11(1)  12.4%  اطلاعات موجود در درخواست نادرست، ناقص یا گمراه‌کننده است؛ مانند اختلاف در مبلغ سرمایه، مالکیت کسب‌وکار یا توضیحات ضدونقیض.  
پاسخ ندادن کامل به درخواست‌ها  A16(1)  ۱۱٪  متقاضی به نامه‌های تکمیلی اداره مهاجرت، درخواست مدارک یا سوالات پیگیری پاسخ کامل نمی‌دهد — حتی اگر این موضوع سهوی باشد.  
نگرانی درباره واقعی بودن کسب‌وکار  MI SUD 9(2)  ۵٪  مربوط به زمانی است که بررسی تخصصی (peer review) مدل‌های کسب‌وکار انجام می‌شد.  با اینکه اکنون این بررسی‌ها متوقف شده‌اند، اما ریجکت‌ها معمولا به نبود نوآوری، مقیاس‌پذیری یا پایداری استارتاپ اشاره دارند.    

منبع: داده‌ها از اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) از طریق درخواست رسمی دسترسی به اطلاعات و حریم خصوصی (ATIP) به‌دست آمده‌اند — «دلایل رد درخواست‌های اقامت دائم (PR) که بین ۱ ژانویه ۲۰۱۳ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، در دسته‌بندی کسب‌وکار استارتاپی رد شده‌اند، تفکیک‌شده بر اساس نوع دلیل رد (به تفکیک موارد). »

فرآیند گام‌به‌گام ارسال درخواست ویزای استارتاپ کانادا

۱.  تدوین بیزینس پلن قوی

پیش از آن‌که به سازمان‌های تعیین‌شده (DOs) مراجعه کنید یا فرم‌های مهاجرتی را آماده سازید، باید تمرکز اصلی‌تان بر تدوین یک طرح کسب‌وکار دقیق و حساب‌شده باشد.

این طرح باید فراتر از شعارهای بازاریابی باشد و به‌وضوح نشان دهد:

  • پتانسیل بازار:  آیا تقاضای واقعی برای محصول یا خدمت شما وجود دارد؟
  • قابلیت رشد (Scalability): آیا کسب‌وکار شما توان گسترش در مقیاس وسیع‌تری را دارد؟
  • نوآوری: چه مزیتی نسبت به رقبا ارائه می‌کنید و چه چیزی شما را در بازار جهانی متمایز می‌کند؟

برنامه استارپ ویزای کانادا سرمایه‌گذاری غیرفعال را نمی‌پذیرد — بنیان‌گذاران باید به‌صورت فعال، کسب‌وکار خود را در کانادا توسعه و مدیریت کنند.  یک طرح کسب‌وکار واقع‌گرایانه و اجرایی نه‌تنها شانس دریافت حمایت سازمان تعیین‌شده را بالا می‌برد، بلکه در ادامه برای اثبات عملی بودن طرح نزد IRCC حیاتی خواهد بود.

ریسک: بیزینس پلن ضعیف می‌تواند باعث از دست دادن حمایت سازمان تعیین‌شده، رد مجوز کار، یا جلب توجه منفی اداره مهاجرت شود.

به کمک بیزینس پلن، فرآیند دریافت نامه حمایتی از سوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری با سهولت بیشتری انجام می‌شود. با هدف ایده‌برداری، اینجا یک نمونه بیزنس پلن استارتاپ کانادا برای شما قرار داده‌ایم.

۲.  دریافت نامه حمایت از یک سازمان تعیین‌شده (Designated Organization)

برای اینکه واجد شرایط برنامه ویزای استارتاپ کانادا باشید، باید حمایت رسمی یکی از سازمان‌های تعیین‌شده را جلب کنید.  این سازمان‌ها شامل سه نوع هستند:

  • صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital Funds)
  • گروه‌های سرمایه‌گذار فرشته‌  (Angel Investor Groups)
  • شتاب‌دهنده‌ها یا انکوباتورها (Business Incubators)

هر یک از این نهادها روند پذیرش خاص خود را دارند، که ممکن است شامل ارسال درخواست آنلاین، ارائه ویدئوی معرفی، فرم‌های اولیه و در نهایت ارائه حضوری یا مجازی (Pitch) باشد.

در طول این مرحله، لازم است متقاضی:

  • مدل کسب‌وکار خود را شفاف و قانع‌کننده ارائه دهد
  • ارزش پیشنهادی محصول یا خدمت را توضیح دهد
  • اعضای تیم مؤسس، ساختار مالکیت، و قابلیت اجرایی طرح را معرفی کند
  • نشان دهد که طرح از نظر فنی، تجاری و مالی قابل اجراست

اگر سازمان تعیین‌شده متقاعد شود که کسب‌وکار شما ارزشمند است، دو سند مهم صادر می‌کند:

  1. نامه حمایت (Letter of Support) برای متقاضی
  2. گواهی تعهد (Commitment Certificate) که مستقیما برای اداره مهاجرت کانادا (IRCC) ارسال می‌شود

بدون این دو مدرک، هیچ متقاضی‌ای واجد شرایط اقامت دائم یا مجوز کار نخواهد بود.

نکته مهم: تا تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۶، هر سازمان تعیین‌شده تنها می‌تواند از ۱۰ تیم کامل در سال حمایت کند.  اگر ظرفیت سالانه پر شده باشد، درخواست‌های بیشتر برگشت داده خواهند شد و هزینه بررسی مسترد می‌گردد.

۳.  ارسال درخواست اقامت دائم (PR)

پس از دریافت نامه حمایت (Letter of Support)، متقاضی باید فرم درخواست اقامت دائم خود را تکمیل کرده و از طریق پورتال آنلاین اداره مهاجرت کانادا (IRCC) ارسال کند.

الف) ساخت حساب کاربری در پورتال IRCC

بر اساس آخرین به‌روزرسانی‌ها، IRCC دیگر درخواست‌های کاغذی برای ویزای استارتاپ را نمی‌پذیرد، مگر در موارد خاص که نیاز به تسهیلات ویژه باشد (مانند ناتوانی‌های جسمی یا شرایط استثنایی).

ب) تکمیل فرم‌ها و بارگذاری مدارک

فرم‌های دیجیتال که باید مستقیما در پورتال آنلاین تکمیل شوند:

  • فرم اصلی درخواست اقامت (IMM 0008)
  • فرم اطلاعات پیشینه و اظهارات (IMM 5669)
  • اطلاعات تکمیلی خانواده (IMM 5406)
  • اطلاعات تکمیلی درباره سفرها (IMM 5562)

فرم‌های PDF که باید بارگذاری شوند:

  • چک‌لیست مدارک موردنیاز (IMM 5760)
  • فرم شماره ۱۳ – برنامه‌های مهاجرت تجاری – استارتاپ (IMM 0008 Schedule 13)

مدارک تکمیلی که باید ارائه شوند:

  • گذرنامه یا سند مسافرتی معتبر
  • نتیجه آزمون زبان (انگلیسی یا فرانسوی)
  • نامه حمایت از سازمان تعیین‌شده
  • شناسنامه‌ها
  • مدارک هویتی و وضعیت تأهل
  • اطلاعات فرزندان وابسته
  • گواهی عدم سوء پیشینه
  • عکس‌های متقاضی و تمام اعضای خانواده که در کانادا هستند
  • رسید پرداخت هزینه بررسی پرونده
  • مدرک اثبات منابع مالی (تمکن مالی)

برای مشاهده لیست کامل مدارک موردنیاز، فایل رسمی چک‌لیست IRCC را دانلود و بررسی کنید.

هشدار مهم: ناقص بودن یا نداشتن مدارک، یکی از دلایل اصلی ریجکت در برنامه ویزای استارتاپ است (۱۲. ۴٪ از کل موارد رد شده).  دقت و کامل بودن اطلاعات، کلید جلوگیری از تأخیر یا ریجکت غیرضروری است.

۴.  اجرای فعال بیزینس پلن و رعایت الزامات برنامه

پس از ارسال درخواست اقامت دائم، انتظار می‌رود که بنیان‌گذاران اجرای طرح کسب‌وکار خود را به‌طور جدی آغاز کنند.

  • اگر برای مجوز کار موقت اختیاری اقدام کرده‌اید، باید اثبات کنید که به‌صورت فعال در حال مدیریت استارتاپ خود هستید.
  • ارتباط مستمر با سازمان تعیین‌شده (DO) و به‌روزرسانی پیشرفت کسب‌وکار الزامی است؛ این تعامل برای دریافت پشتیبانی و تأیید اعتبار کسب‌وکار اهمیت دارد.
  • در صورت دریافت درخواست مدارک تکمیلی یا نامه‌های فرصت پاسخ (Procedural Fairness Letters) از سوی اداره مهاجرت، باید سریع و دقیق پاسخ داده شود.

هشدار: دریافت اقامت دائم در برنامه ویزای استارتاپ به‌صورت خودکار انجام نمی‌شود — IRCC ممکن است ارزیابی‌هایی درباره قابلیت بقای کسب‌وکار انجام دهد یا شواهد بیشتری برای اثبات مشارکت واقعی شما در استارتاپ درخواست کند.
عدم اثبات مدیریت فعال ممکن است اثر منفی جدی بر روند بررسی پرونده داشته باشد.

۵.  دریافت اقامت دائم و موفقیت تجاری پس از مهاجرت

پس از تأیید نهایی درخواست، متقاضی و اعضای خانواده‌اش اقامت دائم کانادا را دریافت می‌کنند.  اما این مرحله، پایان مسیر مهاجرت نیست، بلکه نقطه آغاز تعهدی بلندمدت به توسعه و اجرای کسب‌وکار در بازار کانادا است.

پس از دریافت اقامت، تمرکز کارآفرین باید بر رشد کسب‌وکار، شناسایی فرصت‌های تأمین مالی، توسعه بازار و رعایت الزامات حقوقی و مالیاتی باشد.  عملکرد قوی در این مرحله برای موفقیت بلندمدت در اکوسیستم تجاری کانادا حیاتی است.

بسیاری از متقاضیان تصور می‌کنند که دریافت اقامت دائم پایان مسیر است، در حالی‌که تداوم فعالیت و پایداری کسب‌وکار نقش مهمی در حفظ اعتبار و موفقیت پرونده در مراحل بعدی دارد.  دریافت مشاوره حرفه‌ای حقوقی و تجاری می‌تواند مسیر فعالیت پس از مهاجرت را هموارتر کند و ریسک‌های احتمالی را کاهش دهد.

اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی

در حالی‌که برنامه ویزای استارتاپ ممکن است در ظاهر ساده به‌نظر برسد، اجرای صحیح آن در عمل نیازمند درک عمیق از الزامات قانونی، ساختاردهی تجاری، فرآیندهای مهاجرتی و تعامل با سازمان‌های تعیین‌شده است.

هرگونه اشتباه در ساختار شرکت، روند مذاکره با سازمان حمایت‌کننده یا تکمیل پرونده مهاجرتی می‌تواند منجر به تأخیر، رد درخواست یا ضرر مالی شود.

به همین دلیل، توصیه می‌شود متقاضیان این مسیر را با همراهی مشاوران حقوقی مجرب و متخصص در حوزه مهاجرت تجاری طی کنند.

سازمان‌های تعیین‌شده (Designated Organizations): چگونه حمایت و تأمین مالی دریافت کنیم؟

سازمان تعیین‌شده چیست؟

سازمان تعیین‌شده (Designated Organization یا DO) نهادی تجاری است که از سوی دولت کانادا تأیید شده و وظیفه ارزیابی و حمایت از استارتاپ‌ها در چارچوب برنامه ویزای استارتاپ را برعهده دارد.
برای اینکه یک متقاضی واجد شرایط برنامه شود، باید از یکی از سه نوع سازمان تعیین‌شده، نامه حمایت (Letter of Support) دریافت کند:

نوع سازمان تعیین‌شدهحداقل سرمایه‌گذاری موردنیازنوع سازمان تعیین‌شده
ارائه سرمایه سهامی برای کسب‌وکارهای مقیاس‌پذیر و دارای رشد بالاحداقل ۲۰۰٬۰۰۰ دلارصندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital Funds – VCs)
تأمین مالی اولیه برای استارتاپ‌های نوآور، خاص یا مختص بازارهای نیچحداقل ۷۵٬۰۰۰ دلارگروه‌های سرمایه‌گذار فرشته‌ (Angel Investor Groups)
ارائه مشاوره تخصصی، فضای کاری و شبکه‌سازی به‌جای سرمایه‌گذاری مستقیمبدون حداقل سرمایه‌گذاری (پذیرش رسمی در برنامه الزامی است)شتاب‌دهنده‌ها یا انکوباتورها (Business Incubators)

هشدار مهم: برخی سازمان‌ها هزینه‌های بسیار بالایی دریافت می‌کنند بدون آن‌که ارزش واقعی برای استارتاپ ارائه دهند.
همه شتاب‌دهنده‌ها به‌صورت واقعی از استارتاپ‌ها پشتیبانی نمی‌کنند؛ برخی فقط نامه حمایت صادر می‌کنند بدون هیچ مشارکت یا تعهد جدی.

شایان ذکر است که روش‌های دریافت نامه حمایتی برای استارتاپ‌های کانادایی محدود به این 3 سازمان نیست. برای آشنایی با سایر روش‌ها، مقاله “7 روش‌ تامین مالی استارت آپ‌ها در کانادا” را مطالعه نمایید.

چگونه لیست رسمی سازمان‌های تعیین‌شده را پیدا کنیم؟

اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) به‌صورت رسمی لیست سازمان‌های تعیین‌شده مورد تأیید دولت را منتشر می‌کند.
این فهرست به‌صورت دوره‌ای به‌روزرسانی می‌شود و از طریق وب‌سایت رسمی IRCC در دسترس است.

نحوه استفاده مؤثر از این فهرست:

  • سازمان‌هایی را انتخاب کنید که با حوزه کاری شما هم‌راستا هستند.  برای مثال، استارتاپ فین‌تک نباید به سراغ شتاب‌دهنده‌ای برود که بر سلامت دیجیتال تمرکز دارد.
  • سوابق و نمونه‌کارهای آن‌ها را بررسی کنید.  ببینید تاکنون از چه نوع کسب‌وکارهایی حمایت کرده‌اند.
  • اعتبار و خوش‌نامی سازمان را بررسی کنید.  بسیاری از بنیان‌گذاران گزارش داده‌اند که برخی سازمان‌های تعیین‌شده پس از امضای قرارداد، یا کنار کشیده‌اند یا هزینه‌های پنهانی مطالبه کرده‌اند.

هر سازمان تعیین‌شده ساختار پذیرش، معیارهای انتخاب و روش تعامل خاص خود را دارد.  مراجعه به سازمان‌های تعیین‌شده بدون آمادگی قبلی ممکن است منجر به رد درخواست یا توافق‌های ناعادلانه شود.

پردازش سریع (Priority Processing) چیست؟

در قالب اصلاحات اعمال‌شده در آوریل ۲۰۲۴ در برنامه ویزای استارتاپ، اداره مهاجرت کانادا (IRCC) محدودیتی برای هر سازمان تعیین‌شده (DO) تعیین کرده است — به‌طوری‌که هر سازمان تعیین‌شده تنها می‌تواند سالانه از حداکثر ۱۰ گروه کامل حمایت کند.

با این حال، برای تشویق به کارآفرینی با پشتوانه کانادایی، IRCC پردازش سریع را برای برخی پرونده‌ها در نظر گرفته است.

چه زمانی یک پرونده مشمول پردازش سریع می‌شود؟

پرونده‌هایی که از یکی از موارد زیر حمایت دریافت کرده باشند:

  • گروه سرمایه‌گذار فرشته یا صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر که از سرمایه‌ کانادایی استفاده می‌کند.
    شتاب‌دهنده‌ای که عضو شبکه فناوری کانادا (Canada’s Tech Network) باشد.

این اولویت شامل هم پرونده‌های جدید و هم پرونده‌هایی که قبلا در صف بررسی IRCC قرار گرفته‌اند می‌شود.

چگونه از یک سازمان تعیین‌شده حمایت دریافت کنیم؟

مرحله ۱: تحقیق و انتخاب هدفمند

  • سازمان‌هایی را شناسایی کنید که قبلا در حوزه تخصصی یا صنعت شما از کسب‌وکارها حمایت کرده‌اند
  • سوابق آن‌ها را بررسی کنید: آیا واقعا به رشد استارتاپ‌ها کمک کرده‌اند یا فقط نامه حمایت صادر کرده‌اند؟

مرحله ۲: آماده‌سازی یک ارائه (Pitch) قوی

سازمان‌های تعیین‌شده موظف نیستند هر پرونده‌ای را بپذیرند.  آن‌ها به‌دنبال استارتاپ‌هایی با پتانسیل بالا هستند.  ارائه شما باید شامل موارد زیر باشد:

مشکل و راه‌حل: استارتاپ شما دقیقا چه مسئله‌ای را حل می‌کند؟
فرصت بازار: آیا تقاضای واقعی برای محصول یا خدمات شما وجود دارد؟
مدل درآمدی:  چطور درآمد ایجاد خواهید کرد؟
مقیاس‌پذیری: آیا کسب‌وکار شما قابلیت رشد فراتر از بازار اولیه را دارد؟
چرا کانادا؟: چرا کانادا مکان مناسبی برای گسترش این کسب‌وکار است؟

مرحله ۳: آمادگی برای ارزیابی و بررسی صلاحیت

  • برخی سازمان‌ها فرآیند بررسی دقیق دارند؛ شامل مصاحبه، ارائه حضوری و ارزیابی عملی بودن طرح کسب‌وکار
  • در برخی موارد، به‌ویژه در تعامل با VCها و سرمایه‌گذاران فرشته‌ای، ممکن است لازم باشد درباره شرایط سرمایه‌گذاری و واگذاری سهام مذاکره کنید

مرحله ۴: بررسی حقوقی پیش از امضای هرگونه توافق‌نامه

مواردی که باید از آن‌ها پرهیز کنید:

  • هزینه‌های پنهان: برخی سازمان‌ها مبالغ بسیار بالایی برای خدمات نامشخص مطالبه می‌کنند.
    شرایط سوءاستفاده‌آمیز: برخی قراردادها شما را وادار به صرف‌نظر از حقوق قانونی یا پذیرش تعهدات مالی نامعقول می‌کنند.
    تهدید به لغو حمایت: در برخی موارد، سازمان تعیین‌شده در میانه مسیر، در صورت پرداخت نکردن مبالغ اضافی، حمایت خود را پس می‌گیرد.

جمع‌بندی نهایی: سازمان تعیین‌شده باید شریک راهبردی باشد، نه صرفا صادرکننده یک نامه.  یک سازمان تعیین‌شده خوب فقط نامه حمایت صادر نمی‌کند، بلکه به رشد واقعی استارتاپ در کانادا کمک می‌کند.  انتخاب درست سازمان تعیین‌شده نه‌تنها بر روند مهاجرت، بلکه بر موفقیت بلندمدت کسب‌وکار تأثیر مستقیم دارد.

مشاوره حقوقی تخصصی برای ارزیابی قراردادها و محافظت از بنیان‌گذاران در برابر شرایط غیرمنصفانه ضروری است.

آنچه در برنامه استارت کانادا باید در نظر بگیرید

فرصت‌ها در برنامه ویزای استارتاپ کانادا

برنامه ویزای استارتاپ کانادا (Start-Up Visa) بستری منحصربه‌فرد برای کارآفرینان فراهم می‌کند تا از چندین مزیت راهبردی بهره‌مند شوند، از جمله:

الف) دسترسی به بازارهای جهانی

کانادا از طریق شبکه‌ای گسترده از ۱۵ توافق‌نامه تجارت آزاد، به ۵۱ کشور جهان دسترسی ترجیحی دارد — این یعنی اتصال مستقیم به بیش از ۱. ۵ میلیارد مصرف‌کننده در بازارهای بین‌المللی.

این دسترسی فراتر از بازار داخلی ۴۰ میلیون‌نفری کانادا، امکان فعالیت، صادرات و مقیاس‌پذیری بین‌المللی را برای استارتاپ‌ها فراهم می‌کند.

ب) امکان جذب استعداد جهانی همراه با ثبات اقامت دائم

برخلاف بسیاری از کشورها که برنامه مشابه دارند، کانادا به بنیان‌گذاران استارتاپ اقامت دائم اعطا می‌کند بدون آن‌که موفقیت مالی فوری یا تحقق درآمد خاصی را شرط کند.

این رویکرد به تیم‌های کارآفرین این فرصت را می‌دهد تا بدون فشار مهاجرتی، بر ساخت و توسعه پایدار کسب‌وکار تمرکز کنند.

همچنین، کانادا یکی از بهترین مقاصد جذب استعداد جهانی است — با یکی از بالاترین نرخ‌های تحصیلات عالی در میان کشورهای توسعه‌یافته.  این موضوع برای استارتاپ‌های نوآور که به متخصصان حرفه‌ای در حوزه‌های فناوری، مهندسی، علوم زیستی و مالی نیاز دارند، یک مزیت کلیدی است.

ترکیب ثبات اقامت برای بنیان‌گذاران و دسترسی به نیروی انسانی تحصیل‌کرده، کانادا را به بستری ایده‌آل برای رشد استارتاپ‌های رقابت‌پذیر جهانی تبدیل کرده است.

پ) دسترسی به منابع سرمایه‌گذاری

اگرچه بازار سرمایه‌گذاری خطرپذیر کانادا در مقایسه با ایالات متحده کوچک‌تر است، اما نزدیکی جغرافیایی و تجاری با آمریکا، کانادا را به مقصد جذابی برای سرمایه‌گذاران آمریکایی و بین‌المللی تبدیل کرده است.

برای نمونه، در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۴، ۷۴٪ از مجموع ۱. ۳۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خطرپذیر در استارتاپ‌های کانادایی، از سوی سرمایه‌گذاران آمریکایی و بین‌المللی تأمین شده بود.

این ارتباط بین‌المللی فرصت‌های تأمین مالی قابل توجهی را برای استارتاپ‌های کانادایی ایجاد می‌کند.

ت) حمایت دولتی هدفمند از نوآوری

در سطح فدرال، استانی و شهری، دولت کانادا مجموعه‌ای از برنامه‌های حمایتی برای نوآوری در اختیار کسب‌وکارها قرار می‌دهد.  چند نمونه شاخص از این برنامه‌ها عبارتند از:

۱.  برنامه تحقیق و توسعه علمی (SR&ED):

یک مشوق مالیاتی فدرال که بیش از ۳ میلیارد دلار در سال به بیش از ۲۰٬۰۰۰ شرکت اعطا می‌کند.  شرکت‌های واجد شرایط می‌توانند تا ۳۵٪ از هزینه‌های مرتبط با تحقیق و توسعه (از جمله حقوق، مواد اولیه و سربار) را به‌صورت اعتبار مالیاتی دریافت کنند.

۲.  برنامه ElevateIP:

با بودجه ۹۰ میلیون دلاری طی چهار سال راه‌اندازی شده و به استارتاپ‌های کانادایی در مدیریت راهبردی مالکیت فکری کمک می‌کند.

این برنامه از طریق شتاب‌دهنده‌ها و انکوباتورها، منابع، آموزش و حتی پرداخت هزینه‌های ثبت و حفاظت IP را تأمین می‌کند.

۳.  حمایت از بخش هوش مصنوعی (AI):

دولت کانادا در سال ۲۰۲۴ بیش از ۲. ۴ میلیارد دلار برای رشد بخش هوش مصنوعی اختصاص داد؛ تمرکز این بودجه بر تحقیق، تجاری‌سازی و توسعه زیرساخت‌هاست — با هدف قرار دادن جایگاه جهانی کانادا به‌عنوان رهبر نوآوری در AI.

۴.  صندوق نوآوری راهبردی (SIF):

این صندوق برای حمایت از پروژه‌های تحول‌آفرین طراحی شده و حداقل ۱۰ میلیون دلار کمک مالی برای پروژه‌هایی با حداقل ۲۰ میلیون دلار هزینه واجد شرایط ارائه می‌دهد.

حوزه‌های اولویت‌دار شامل تولید پیشرفته، صنایع غذایی و کشاورزی، فناوری پاک، و علوم سلامت هستند.

این اقدامات نشان‌دهنده تعهد دولت کانادا به ایجاد محیطی پویا برای نوآوری است — محیطی که به کارآفرینان ابزار لازم برای توسعه، رشد و تجاری‌سازی فناوری‌های نوین را ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: چرا کانادا تا این حد برای تاسیس استارت آپ در میان کارآفرینان محبوبیت دارد؟

ریسک‌های برنامه استارتاپ کانادا: چالش‌هایی که نباید نادیده گرفته شوند

اگرچه برنامه ویزای استارتاپ کانادا فرصت‌هایی کم‌نظیر برای کارآفرینان فراهم می‌کند، اما با ریسک‌ها و چالش‌های مهمی نیز همراه است که متقاضیان باید با دقت آن‌ها را مدیریت کنند.  درک این ریسک‌ها برای پیشگیری از شکست و تضمین موفقیت بلندمدت در مهاجرت و کسب‌وکار ضروری است.

الف) وابستگی و عدم توازن قدرت در تعامل با سازمان‌های تعیین‌شده (DO)

یکی از ریسک‌های مهم در برنامه استارتاپ، نابرابری قدرت میان متقاضی و سازمان تعیین‌شده است.  پس از تغییرات مقرراتی آوریل ۲۰۲۴، بسیاری از سازمان‌های تعیین‌شده شروع به دریافت هزینه‌های بسیار بالا برای خدماتی با شرح نامشخص کرده‌اند؛ گاهی این هزینه‌ها با شرایط غیرمنصفانه‌ای همراه هستند که مسئولیت‌ها و تعهدات را از دوش سازمان تعیین‌شده برداشته و به متقاضی تحمیل می‌کنند.

در بازار مهاجرت، گزارش‌های فراوانی از سازمان‌های تعیین‌شده وجود دارد که پس از امضای قرارداد، درخواست پرداخت‌های اضافی می‌کنند، تهدید به لغو نامه حمایت دارند یا خدمات وعده‌داده‌شده را ارائه نمی‌دهند.  از آنجا که سازمان‌های تعیین‌شده نقش کلیدی در موفقیت پرونده دارند، متقاضیان در این شرایط اغلب احساس بی‌قدرتی می‌کنند.

همکاری با یک وکیل با تجربه در حوزه مهاجرت استارتاپ، بهترین راه برای پیشگیری است.  وکیلی که هم سازمان‌های معتبر را می‌شناسد و هم درک عمیقی از روابط تجاری دارد، می‌تواند ضمن مذاکره مؤثر، ساختار پرونده را طوری تنظیم کند که سازمان تعیین‌شده ارزش واقعی حمایت را ببیند.

ب) ریسک‌های ناشی از تعیین «عضو کلیدی» (Essential Member)

برخی سازمان‌های تعیین‌شده تأکید دارند که دست‌کم یک نفر از اعضای گروه استارتاپ به‌عنوان «عضو کلیدی» تعیین شود تا امکان دریافت مجوز کار فراهم شود.  اما این تعیین، با ریسک‌های بالقوه‌ای همراه است.  اگر عضو کلیدی به دلایلی مانند عدم پذیرش پزشکی، مسائل امنیتی یا حتی کناره‌گیری شخصی از شرکت، رد شود، درخواست اقامت تمام اعضای گروه نیز به‌طور خودکار رد خواهد شد.

تصمیم‌گیری درباره اینکه چه کسی به‌عنوان عضو کلیدی معرفی شود، باید با دقت و همراه با برنامه جایگزین انجام شود.  همراهی یک وکیل مهاجرتی متخصص می‌تواند امکان استفاده از استدلال‌های حقوقی جایگزین را فراهم کند تا حتی در صورت رد یک عضو، امکان حفظ پرونده وجود داشته باشد.

پ) تنش‌های داخلی و اختلاف میان بنیان‌گذاران

در استارتاپ‌ها، تضاد نظر امری طبیعی است؛ به‌ویژه درباره سهام، استراتژی خروج، یا مسیر آینده شرکت.  اما در قالب برنامه ویزای استارتاپ، این اختلاف‌ها می‌توانند ریسک‌زا باشند.  مثلا:

  • اگر دو نفر قصد فروش داشته باشند و دو نفر دیگر بخواهند کنترل را حفظ کنند
  • اگر عضو کلیدی در میانه فرآیند اقامت، از شرکت خارج شود
  • یا اگر سازمان تعیین‌شده حمایت خود را پس بگیرد

داشتن ساختار حقوقی قوی، توافق‌نامه‌های شرکای مؤسس و مکانیزم‌های قراردادی در چارچوب مقررات مهاجرتی می‌تواند این ریسک‌ها را کنترل کند.  حضور یک وکیل مهاجرتی با درک تجاری، از روز اول تضمین می‌کند که حمایت‌های حقوقی لازم در قراردادها گنجانده شده است.

ت) بررسی و ارزیابی شدید کسب‌وکار توسط افسران مهاجرت

اگرچه تأیید اقامت دائم در این برنامه به موفقیت تجاری مشروط نیست، اما افسران مهاجرت اختیار دارند کسب‌وکار را از نظر واقعی بودن، عملی بودن و انگیزه متقاضی بررسی کنند.

افسر ممکن است به مدل کسب‌وکار ایراد بگیرد، طرح را ناکامل بداند، یا مشارکت ضعیف بنیان‌گذاران در توسعه واقعی استارتاپ را زیر سؤال ببرد.

تنها راه پیشگیری از این چالش‌ها، داشتن یک استراتژی تجاری مستند، دقیق و اجرایی است — با مراحل واقعی اجرا و مدارک پشتیبان.  همراهی وکیلی که هم به مهاجرت و هم به تجارت مسلط است، تضمین می‌کند که پرونده از منظر حقوقی در برابر بررسی‌های سخت‌گیرانه مقاوم باشد.

ث) عدم قطعیت‌های گاه‌به‌گاه در سیاست‌گذاری

در مجموع، کانادا یکی از با‌ثبات‌ترین کشورها در زمینه سیاست‌های مهاجرتی است.  با این حال، مانند هر سیستم قانونی، گاهی تغییرات یا اصلاحات رخ می‌دهد.

برای مثال، در سال ۲۰۲۴ محدودیت بر تعداد پرونده‌های قابل حمایت توسط سازمان‌های تعیین‌شده یا تغییر در تخصیص ظرفیت برنامه‌های مهاجرت تجاری، نشان داد که حتی در ساختارهای پایدار نیز باید آمادگی لازم وجود داشته باشد.

همکاری با وکیلی که به‌صورت فعال در سیاست‌گذاری مهاجرت مشارکت دارد، می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد.  وکیلی که روندهای قانونی را پیگیری می‌کند، در نشست‌های تخصصی حضور دارد و با اولویت‌های دولت آشناست، می‌تواند تغییرات را پیش‌بینی کرده و مشاوره راهبردی لازم را ارائه دهد.

بیشتر بخوانید: چالش‌های راه‌اندازی استارتاپ در کانادا چیست و چطور می‌توان از آن‌ها با موفقیت عبور کرد؟

قسمت پنجم فصل کانادایی

در پنجمین قسمت از فصل کانادایی سیاوش شکریان، وکیل مهاجرت پایه یک کانادا از برنامه ویزای استارتاپ و الزامات مربوط به آن صحبت می‌کند. همان‌طور که تا این‌جا گفته شد، برنامه ویزای استارت آپ از اصلی‌ترین روش‌های مهاجرت به کانادا است. پس اگر قصد مهاجرت به کانادا را دارید و به فعالیت در حوزه استارت آپ علاقه‌مند هستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که این قسمت را مشاهده کنید.

چرا شرکت حقوقی شکریان را انتخاب کنیم؟

در شرکت حقوقی شکریان، ما تنها وکیل مهاجرت نیستیم — ما وکلایی هستیم که با نگاهی تجاری، تخصص حقوقی را با درک عمیقی از دنیای کسب‌وکار و مهاجرت در هم آمیخته‌ایم.
این رویکرد منحصربه‌فرد به ما این امکان را می‌دهد تا کارآفرینان را از گام‌های اولیه تا رسیدن به موفقیت، همراهی کنیم — با ترکیبی از دانش حقوق کسب‌وکار، استراتژی‌های مهاجرتی و تحلیل روندهای سیاست‌گذاری در هر مرحله از مسیر.

نگاه ما فراتر از تأمین شرایط مهاجرتی است؛ هدف‌ ما این است که استارتاپ‌ها را برای رشد و دوام در بازار رقابتی کانادا آماده و بنیان‌گذاری کنیم.

تخصص حقوقی با رویکردی کسب‌وکارمحور: ما صرفاً به مهاجرت فکر نمی‌کنیم. خدمات ما شامل ساختاردهی حقوقی شرکت، مذاکره‌های راهبردی، تطبیق با مقررات، و ایجاد شراکت‌های مؤثر برای رشد کسب‌وکار شماست.

مدیریت ریسک و آمادگی برای سناریوهای پیش‌بینی‌نشده: از طراحی ساختارهایی برای حفظ نقش کلیدی اعضای تیم گرفته تا شناسایی نقاط آسیب‌پذیر عملیاتی، ما با برنامه‌ریزی حقوقی دقیق، از امنیت کسب‌وکار و وضعیت مهاجرتی شما محافظت می‌کنیم.

درک عمیق از سیاست‌گذاری مهاجرت کسب‌وکارمحور: ما فقط به تغییرات قانون واکنش نشان نمی‌دهیم؛ ما بخشی از جریان سیاست‌گذاری هستیم. با مشارکت فعال در شکل‌دهی به سیاست‌های مهاجرت تجاری، به شما کمک می‌کنیم همیشه یک قدم جلوتر از تغییرات باشید.

خدماتی فراتر از مهاجرت: ارزش واقعی همکاری با ما، پس از دریافت اقامت دائم نمایان می‌شود — جایی که ما در کنار شما می‌مانیم تا در مسیر جذب سرمایه، گسترش بازار، درخواست‌های SR&ED، حفاظت از مالکیت فکری و مذاکره با شرکای استراتژیک، رشد پایداری را تجربه کنید.

برنامه ویزای استارتاپ کانادا علاوه بر یک مسیر مهاجرتی، فرصتی واقعی برای راه‌اندازی و توسعه کسب‌وکار است.
با انتخاب شرکت حقوقی شکریان، شما با مجموعه‌ای همکاری می‌کنید که اطمینان می‌دهد اهداف مهاجرتی و تجاری‌تان در یک مسیر قرار دارند و برای موفقیت بلندمدت برنامه‌ریزی شده‌اند.

برای اخذ وکیل استارتاپ کانادا کافیست فرم مشاوره ما را تکمیل نموده تا کارشناسان گروه حقوقی شکریان در اسرع وقت با شما تماس بگیرند.

** این نوشته به صورت دوره ای بروزرسانی می‌شود تا اطلاعاتی که در اختیار شما همراهان گرامی قرار می‌گیرد، بر اساس آخرین داده‌های رسمی منتشر شده توسط دولت کانادا باشد.

توضیح صوتی برنامه ویزای استارتاپ کانادا

برنامه استارتاپ کانادا در یک نگاه

آمار و اطلاعات کلیدی برنامه ویزای استارتاپ کانادا

مزایامعایب
مسیر مستقیم به اقامت دائم – اقامت دائم به موفقیت مالی کسب‌وکار وابسته نیستوابستگی به سازمان تعیین‌شده – باید حمایت رسمی از یک سازمان تعیین‌شده دریافت شود
امکان اقدام برای ۵ بنیان‌گذار + خانواده (همسر و فرزندان زیر ۲۲ سال)ریسک عضو کلیدی – در صورت رد شدن عضو کلیدی، کل تیم ریجکت می‌شود
بدون نیاز به سرمایه‌گذاری شخصی – الزامی برای سرمایه‌گذاری از طرف متقاضی وجود نداردزمان بررسی متغیر – بررسی پرونده اقامت ممکن است بین ۱۲ تا ۴۰ ماه طول بکشد
امکان دریافت مجوز کار – شروع فعالیت و ورود زودهنگام به کانادابازار محدودتر سرمایه‌گذاری خطرپذیر نسبت به ایالات متحده
انعطاف در ساختار کسب‌وکار – الزامی برای درآمدزایی یا ایجاد شغل وجود نداردهمه استارتاپ‌ها واجد شرایط نیستند – معیار نوآوری را  سازمان‌های تعیین شده مشخص می‌کنند

آمار و اطلاعات کلیدی برنامه ویزای استارتاپ کانادا

نرخ کلی تأیید درخواست‌ها۸۰٪
کشورهای مبدأ اصلیایران، چین، هند، ویتنام
زمان بررسی اقامت دائم (PR)بین ۱۲ تا ۴۰ ماه
زمان بررسی مجوز کاربسته به کشور مبدأ متفاوت است
تعداد متقاضیان قابل‌پذیرش در هر کسب‌وکارحداکثر ۵ بنیان‌گذار به‌همراه خانواده‌هایشان
میزان سرمایه‌گذاری موردنیازاز طرف متقاضی: ۰ دلار
ونچر کپیتال: ۲۰۰٬۰۰۰ دلار
سرمایه‌گذار فرشته‌: حداقل ۷۵٬۰۰۰ دلار
هزینه بررسی درخواستمتقاضی اصلی: ۲٬۳۸۵ دلار
همسر: ۱٬۵۲۵ دلار
هر فرزند وابسته: ۲۶۰ دلار

مدت زمان بررسی پرونده‌ها متغیر است.  برای اطلاع از جدیدترین اطلاعات، به وب‌سایت رسمی اداره مهاجرت کانادا (IRCC) مراجعه کنید.

نرخ تأیید درخواست‌ها و کشورهای اصلی مبدأ متقاضیان بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده از طریق درخواست رسمی دسترسی به اطلاعات از IRCC ارائه شده‌اند و ممکن است به‌روز نباشند.

سوالات متداول برنامه استارت آپ

  1. حداقل سرمایه موردنیاز برای اقدام از طریق برنامه ویزای استارتاپ چقدر است؟

    برنامه ویزای استارتاپ از متقاضی نمی‌خواهد که شخصا سرمایه‌گذاری مالی انجام دهد.  با این حال، در صورت اقدام برای دریافت مجوز کار، متقاضی باید نشان دهد که منابع مالی کافی برای راه‌اندازی کسب‌وکار خود در کانادا دارد.
    حمایت سازمان تعیین‌شده (DO) الزامی است و بسته به نوع  نهاد، حداقل سرمایه‌گذاری متفاوت است:
    صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC): حداقل ۲۰۰٬۰۰۰ دلار کانادا
    گروه سرمایه‌گذاران فرشته‌: حداقل ۷۵٬۰۰۰ دلار کانادا
    انکوباتورها: پذیرش رسمی در برنامه انکوباتور؛ معمولا بدون سرمایه‌گذاری مالی مستقیم اما نیازمند حمایت رسمی
    VCها و سرمایه‌گذاران فرشته‌ای ملزم به سرمایه‌گذاری مستقیم در کسب‌وکار هستند؛ در حالی‌که شتاب‌دهنده‌ها می‌توانند بدون سرمایه‌گذاری مالی، صرفا با ارائه نامه حمایت، متقاضی را پشتیبانی کنند.

  2. تعریف «نوآوری» در این برنامه چیست؟

    برنامه ویزای استارتاپ تعریف حقوقی مشخصی برای واژه «نوآوری» ندارد.  تشخیص نوآور بودن استارتاپ بر عهده سازمان تعیین‌شده است.
    هر سازمان تعیین‌شده معیارهای خود را دارد:
    برخی سازمان‌های تعیین‌شده تغییرات جزئی در فرآیندهای موجود را هم نوآوری تلقی می‌کنند.
    برخی دیگر وجود پتنت یا فناوری انقلابی را الزامی می‌دانند.

  3. چرا برنامه استارتاپ کانادا به سرمایه‌گذاری شخصی نیاز ندارد؟

    برخلاف برنامه‌های مبتنی بر سرمایه‌گذاری، SUV بر پتانسیل تجاری و مقیاس‌پذیری تمرکز دارد، نه بر تزریق مستقیم سرمایه.
    در این برنامه، سازمان‌های تعیین‌شده به‌جای افسران مهاجرت، مسئول ارزیابی اعتبار مالی و تجاری طرح هستند.  اگر یک سازمان تعیین‌شده از یک کسب‌وکار حمایت کند، به این معناست که آن کسب‌وکار می‌تواند از طریق درآمدزایی، جذب سرمایه یا سرمایه اولیه بنیان‌گذاران به حیات خود ادامه دهد.
    این مدل، بار ارزیابی مالی را از دوش اداره مهاجرت برداشته و به متخصصان حوزه کسب‌وکار واگذار کرده است.

  4. آیا «حق رأی» معادل مالکیت در این برنامه است؟

    خیر.  طبق قوانین شرکت‌داری در کانادا، حق رأی با مالکیت تفاوت دارد:
    مالکیت به میزان سهام (equity) فرد در شرکت اشاره دارد
    حق رأی، قدرت تصمیم‌گیری در مدیریت شرکت را مشخص می‌کند
    در کانادا امکان تعریف کلاس‌های متفاوت سهام وجود دارد؛ بنابراین بنیان‌گذاران می‌توانند سرمایه‌گذار جذب کنند، بدون آن‌که کنترل تصمیم‌گیری را از دست بدهند — این یک مزیت مهم در مذاکره با سرمایه‌گذاران است.

  5. آیا می‌توانم یک سرمایه‌گذار را به‌عنوان شریک مؤسس معرفی کنم؟

    بله، اما این کار نیازمند ساختاردهی دقیق است.  برنامه استارتاپ کانادا حداکثر ۵ بنیان‌گذار را می‌پذیرد، اما اگر سرمایه‌گذار نقشی فعال در کسب‌وکار نداشته باشد، ممکن است برای پرونده ریسک ایجاد کند.
    افسر مهاجرت ممکن است نسبت به واقعی بودن تیم مؤسس تردید کند. ساختار نادرست می‌تواند مشکلات مدیریتی ایجاد کند، به‌ویژه اگر سرمایه‌گذار حق رأی قابل‌توجهی داشته باشد. قراردادهای حقوقی شفاف و تقسیم وظایف مشخص، هم به حفظ انطباق با الزامات برنامه استارتاپ کانادا کمک می‌کند و هم از منافع بلندمدت کسب‌وکار محافظت می‌کند.

  6. منظور از «بخشی اساسی از عملیات شرکت در کانادا انجام شود» چیست؟

    این شرط به‌منظور جلوگیری از شرکت‌های صوری در نظر گرفته شده و هدف آن اطمینان از حضور واقعی و فعال کسب‌وکار در کاناداست:
    ثبت شرکت در کانادا
    مدیریت روزمره از داخل کانادا
    استخدام نیرو، فعالیت تحقیق‌وتوسعه، یا ایجاد دفتر فیزیکی در کانادا
    ایجاد درآمد یا جذب مشتری در بازار کانادایی
    افسر مهاجرت ارزیابی می‌کند که آیا این کسب‌وکار واقعا به اقتصاد کانادا کمک می‌کند یا فقط ابزاری برای مهاجرت است.

  7. آیا تحصیلات رسمی برای این برنامه الزامی است؟

    خیر.  داشتن مدرک تحصیلی رسمی الزامی نیست.
    اما تجربه کارآفرینی، آشنایی با صنعت هدف و داشتن استراتژی تجاری قوی، نقش مهمی در متقاعدسازی افسر پرونده ایفا می‌کند.

  8. آیا سن در این برنامه مهم است؟

    هیچ محدودیت سنی برای متقاضیان وجود ندارد، اما فرد باید حداقل ۱۸ سال داشته باشد تا بتواند برای اقامت دائم اقدام کند.
    تمرکز برنامه بر پتانسیل تجاری، توانایی کارآفرینی و مهارت‌های رهبری است — نه سن متقاضی.

  9. اگر عضو کلیدی (Essential Member) رد شود، همه چیز تمام است؟

    لزومی نه.  طبق مقررات برنامه استارتاپ کانادا، اگر عضو کلیدی رد شود، تمام اعضای تیم مؤسس نیز رد می‌شوند — به همین دلیل این عنوان ریسک‌پذیر است. با این حال، اگر در زمان مناسب و با استراتژی حقوقی قوی (مخصوصا در مرحله نامه دادرسی عادلانه – PFL) اقدام شود، ممکن است راهکارهای جایگزین وجود داشته باشد.
    در چنین شرایطی، دریافت مشاوره حقوقی پیش از صدور رأی نهایی می‌تواند نقش حیاتی در حفظ پرونده داشته باشد.