مهاجرت به کانادا از طریق استارت آپ یکی از روش های محبوب کسب PR این کشور است.

طبق آخرین داده‌های اعلام شده توسط سازمان امور مهاجرت کانادا (IRCC)، میزان محبوبیت ویزای استارتاپ (Startup Visa) این کشور در ماه آگوست سال ۲۰۲۳، نسبت به ماه جولای افزایش ۲۹.۶ درصدی داشته است. تمامی کارآفرینان می‌توانند در صورت دارا بودن هر سه شرط زیر برای برنامه مهاجرت به کانادا و اخذ اقامت دائم (PR) این کشور از طریق تاسیس استارت آپ اقدام کنند:

  • ایده آن‌ها نوآورانه و خلاقانه باشد.
  • امکان اشتغال زایی برای شهروندان کانادایی را فراهم کند.
  • قابلیت رقابت در مقیاس جهانی را داشته باشد.

اخذ اقامت دائم کانادا با روش استارتاپ امکانات ویژه‌ای به متقاضیان اعطا می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به قابلیت مهاجرت همزمان حداکثر ۵ نفر از اعضای تیم توسعه دهنده، امکان اخذ ویزای کار موقت کانادا تا زمان راه اندازی استارتاپ و نیز امکان مهاجرت اعضای خانواده موسسین استارتاپ به کانادا اشاره کرد.

در ادامه، شرایط، چگونگی و هزینه راه اندازی استارتاپ و اخذ اقامت دائم کشور کانادا از این طریق را توضیح داده و مزایا و معایب این روش مهاجرتی را بیان کرده‌ایم. 

ویزای استارتاپ کانادا چیست؟

استارتاپ ویزای کانادا (Canada Startup Visa) که به اختصار SUV نیز نامیده می‌شود، یک روش مهاجرتی جذاب است که برای افراد با پتانسیل کارآفرینی به وجود آمده است. این برنامه به افرادی که توانایی راه‌اندازی یک کسب‌وکار در کانادا را دارند، امکان می‌دهد تا با رعایت معیارهای مشخص، اقامت دائم (PR) این کشور را به دست آورند.

دلایل محبوبیت استارت آپ ویزای کانادا

آن‌چه منجر به این شده که Start-Up Visa کانادا در مقایسه با سایر کشورهای ارائه‌دهنده این نوع ویزا، به گزینه جذاب‌تری برای مهاجرت کارآفرینان تبدیل شود، در زیرساخت‌هایی که کشور کانادا برای زندگی آرام و پایدار مهاجران فراهم کرده، خلاصه می‌شود. 

مزایای منحصر‌به‌فردی که باعث افزایش محبوبیت مهاجرت به کانادا از طریق ویزای استارت آپ می‌شود، عبارتند از:

  • کانادا به‌عنوان کشوری مهاجرپذیر، برای رشد و توسعه خود روی مهاجران حساب باز کرده و آنان در مسیر کارآفرینی از حمایت دولتی برخوردار هستند.
  • سیستم بهداشت، آموزش عمومی و محیط پاک در کانادا به سطوح بالایی ارتقاء یافته‌اند، که باعث ایجاد کیفیت بالایی از زندگی برای مهاجران شده است.
  • مهاجران پس از پذیرش درخواست PR می‌توانند از مزایای اجتماعی مختلفی نظیر آموزش رایگان و مراقبت‌های بهداشتی بهره‌مند شوند.
  • در کانادا نیازی به سرمایه‌گذاری برای درخواست ویزا نیست و متقاضیان تنها باید مخارج زندگی خود را تامین کنند.
  • فرآیند مهاجرپذیری در کانادا بر اساس شایستگی افراد انجام شده و از فساد به دور است.
  • با اخذ ویزای استارت آپ، امکان مهاجرت تمام اعضای خانواده به‌صورت همزمان، وجود دارد.

 

مهاجرت به کانادا در دسترس شماست!
برای شروع فصل جدیدی از زندگی خود در کانادا و دریافت مشاوره تخصصی مهاجرت فرم مشاوره را تکمیل فرمایید.

مزایای ویزای استارتاپ کانادا

استارتاپ ویزای کانادا به عنوان یک انتخاب معتبر برای بنیانگذاران کسب و کار، امکانات و مزایای فراوانی را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد؛ از جمله این مزایا می‌توان به امکان ادامه زندگی به عنوان یک شهروند کانادایی در این کشور اشاره کرد. در ادامه به برخی از مزایا و امکانات برجسته این نوع ویزا اشاره می‌کنیم:

  • قابل استفاده برای تمام ملیت‌ها
  • بدون محدودیت برای نوع فعالیت مورد نظر
  • مسیری مستقیم برای دریافت اقامت دائم کانادا
  • قابل استفاده برای تمام اعضای خانواده کارآفرینان (بدون محدودیت در تعداد نفرات)

علاوه‌بر این، در مقایسه با سایر روش‌های مهاجرتی، ویزای استارتاپ به عملکرد و عملیات کسب‌وکار شما مرتبط نشده و امکان استفاده از آن بدون نیاز به تجربه یا فعالیت پیشین، میسر خواهد بود.

این مزیت مهم، باعث شده تا کارآفرینان با تکیه بر پتانسیل کسب‌وکار خود بتوانند به کانادا نقل‌مکان کنند.

معایب ویزای استارتاپ کانادا

با وجود مزایای بسیار، اما استفاده از استارتاپ ویزای کانادا معایبی نیز دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • رقابت بالا در به‌دست آوردن حمایت شرکت‌های سرمایه‌گذاری کانادایی
  • زمان پردازش طولانی برای به‌دست آوردن اقامت دائم (حداقل ۳ سال)
  • نیاز به بیزینس پلن (طرح کسب‌وکار)‌ توسعه‌یافته و مقیاس‌پذیر

بایدها و نبایدهای ویزای استارتاپ کانادا

علیرغم اینکه استارتاپ ویزای کانادا یکی از محبوب‌ترین روش‌های کسب اقامت دائم (Permanent Residency) این کشور است، این روش مهاجرتی برای همه افراد مناسب نیست. در ادامه، این مطلب را بیشتر باز می‌کنیم.

استارتاپ ویزای کانادا مناسب چه افرادی است؟

مهاجرت به کانادا از طریق استارت آپ، مناسب افراد و ایده‌هایی است که مهارت و پتانسیل لازم برای رشد و توسعه در کشور کانادا را داشته و دارای شرایط زیر باشند: 

  • افراد با استعداد و دارای خلاقیت و نوآوری
  • افرادی دارای ایده‌های قابل رقابت در مقیاس جهانی
  • طرح‌های کسب‌وکاری که امکان ایجاد شغل برای شهروندان کانادایی‌ را دارند.

اگر فردی خلاق، با پشتکار و دارای ایده‌های نوآورانه هستید که توانایی و امکان جلب نظر سرمایه‌گذار برای راه‌اندازی کسب و کار خود در کشور کانادا را دارید، استارت آپ ویزای کانادا، می‌تواند به یکی از بهترین انتخاب‌های شما برای مهاجرت بدل شود.

چه کسانی نباید برای ویزای استارتاپ کانادا اقدام کنند؟

برنامه ویزای استارت آپ کانادا، برای همه افراد مناسب نیست؛ به خصوص برای افرادی که سرمایه محدودی داشته یا نتوانسته‌اند نامه حمایت مالی (Letter of Support) برای راه‌اندازی کسب و کار خود در کانادا دریافت کنند. 

توانایی مالی برای حمایت از یک خانواده یک نفره از حدود ۱۳ تا ۱۴ هزار دلار شروع شده و با افزودن هر نفر، مبلغی به آن اضافه می‌شود. اگر سرمایه کافی برای حمایت از خانواده به مدت حداقل یک سال را ندارید، پروسه مهاجرت و درخواست PR شما نیز آغاز نمی‌شود. علاوه‌براین، دریافت نامه حمایتی در کانادا، به ویژه در سال‌های اخیر، با مشکلات و چالش‌های فراوانی مواجه بوده است.

در سال ۲۰۱۳ که برنامه ویزای استارت آپ کانادا شروع به‌کار کرد، ۳۲ سرمایه‌گذار خطرپذیر (VC) در کانادا فعالیت داشتند که اکنون تعداد آن‌ها به ۲۸ VC کاهش یافته است؛ رقابت بیشتر در این فضا، اخذ SUV را به‌ویژه برای ایرانیان چالش‌برانگیز کرده است. متقاضیان قبل از هر گونه اقدام برای درخواست Start-Up ویزای کانادا، بهتر است با افرادی که تجربه موفقی در این حوزه دارند، مشورت کنند.

مهاجرت به آمریکای شمالی از طریق برنامه ویزای استارتاپ کانادا

برنامه فدرال ویزای استارتاپ کانادا که در واقع به صورت امتحانی در سال 2013 جایگزین برنامه فدرال Immigration Entrepreneur (EN) شده بود، توانست پس از کسب نتایج مطلوب در سال 2018 به یک برنامه مهاجرت تجاری دائم تبدیل گردد. آنچه برنامه استارتاپ کانادا را از برنامه قبلی EN متمایز می کند برون سپاری گزینش ایده‌ها و کسب و کارهای نوآورانه به سازمان های مشخص شده (Designated Organizations) توسط دولت فدرال است.

تفاوت استارتاپ با کسب و کار  چیست؟

واژه بیزینس (Business) یا کسب و کار در حقیقت هرگونه تجارتی است که دارای درآمد باشد اما در برنامه مهاجرتی استارت آپ، منظور از «کسب و کار» همان start-up یا «کسب و کار نوپا» است. کسب و کار نوپا تجارتی است دارای ایده‌ای خلاقانه که قابلیت رشد دارد، تجارتی که شغل ایجاد کرده و درآمد آن افزایش پیدا می‌کند.

این افزایش درآمد نیز می‌تواند تعاریف متفاوتی داشته باشد اما معمولا اگر کسب و کاری بخواهد وارد فرایند دریافت ویزای استارتاپ بشود باید قابلیت رسیدن به درآمد بیشتر از یک میلیون، 10 میلیون، و یا حتی 100 میلیون دلار را داشته باشد تا بتواند نامه حمایتی را از یکی از سازمان‌های منتخب دریافت کند.

مراحل ویزای استارتاپ کانادا

طبق وب ‌سایت اداره مهاجرت، متقاضیان دریافت ویزای استارتاپ کانادا باید این چهار شرط را احراز کنند تا بتوانند از این طریق به کانادا مهاجرت کنند:

1- داشتن کسب و کار دارای صلاحیت (Qualifying Business)

در این برنامه تا 5 نفر که دارای کسب و کاری هستند می‌توانند برای اقامت دائم برای خود و خانواده‌هایشان اقدام کنند. بر اساس شروط این برنامه، کسب و کاری دارای صلاحیت است که 5 نفر فعال در آن بیشتر از 50 درصد سهام شرکت خود را در اختیار داشته باشند. همچنین، این شرکت باید در کانادا به ثبت رسیده باشد و اقدامات اصلی مدیریتی آن در این کشور انجام شود.

البته تمام این شروط را می‌توانید پس از دریافت اقامت دائم احراز کنید، اما افسر پرونده باید از پیش از حسن نیت شما اطمینان حاصل کرده باشد و نظر مساعدی در این زمینه داشته باشد.

2- دریافت ‌نامه حمایتی (Letter of Support)

برای دریافت ویزای استارتاپ کانادا باید از یکی از سازمان‌های تعیین شده توسط اداره مهاجرت نامه حمایتی داشته باشید. درباره این سازمان‌ها در ادامه در همین پست توضیحاتی خواهیم داد.

3- داشتن توانایی زبانی کافی

متقاضی استفاده از برنامه مهاجرتی ویزای استارت آپ کانادا باید نمره CLB-5 داشته باشد. بر اساس این مقیاس، و برای زبان انگلیسی، متقاضی باید نمره‌های زیر را در آزمون IELTS کسب کند:

توانایی Listeningتوانایی Readingتوانایی Writingتوانایی Speaking
5455

که با کمی جستجو خواهید دانست که گرفتن این نمره‌ها بسیار ساده است.

4- استطاعت مالی (Settlement Funds)

بر اساس این شرط، متقاضی باید استطاعت مالی خود را برای یک سال زندگی در کانادا نشان دهد. موجودی حساب شما برا ی اثبات این استطاعت مالی بسته به تعداد نفرات خانواده‌‌تان متفاوت خواهد بود برای مثال این مقدار در سال 2022 برای خانواده یک نفره 13310 دلار است، که با اضافه شدن تعداد نفرات به این مقدار نیز اضافه خواهد شد. اطلاعات بیشتر را در جدول زیر می‌توانید مشاهده کنید:

تعداد اعضای خانوادهتمکن مالی لازم (دلار کانادا)
سال 2020
تمکن مالی لازم (دلار کانادا)
سال 2021
تمکن مالی لازم (دلار کانادا)
سال 2022
112,96013,21313,310
216,13516,44916,570
319,83620,22220,371
424,08324,55324,733
527,31527,84828,052
630,80631,40731,638
734,29934,96735,224
برای هر نفر اضافه3,4923,5603,586

انواع سازمان‌های منتخب (Designated Organizations) حمایت کننده از استارتاپ ها

همانطور که پیش‌تر گفته شد، متقاضی ویزای استارت آپ کانادا نیازمند دریافت نامه حمایتی از یکی از سازمان‌های تعیین شده توسط اداره مهاجرت است. این سازمان‌ها شرکت‌های تایید شده‌ای هستند که بر روی کسب و کار شما سرمایه‌گذاری خواهند کرد و فهرستی از آن‌ها در وب ‌سایت اداره مهاجرت موجود است. به طور کلی این سازمان‌ها به 3 دسته تقسیم می‌شوند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capitals)

این شرکت‌ها با قبول ریسک بالایی که در موفقیت استارتاپ‌ها وجود دارد، بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. در حقیقت این شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری بر روی استارت آپ های مختلف و با آگاهی از اینکه بیشتر از 90% آن‌ها شکست خواهند خورد، به دنبال استارتاپی هستند که سرمایه آن‌ها را در عرض مدت کوتاهی چندین برابر کند. شما در صورتی از این سازمان‌ها ده‌ها حمایت‌ نامه دریافت خواهید کرد که یکی از آن‌ها دست کم 200 هزار دلار بر روی کسب و کار شما سرمایه‌گذاری کند.

سرمایه‌گذار فرشته (Angel Investors)

این سرمایه‌گذاران معمولا از سرمایه شخصی خود برای سرمایه ‌گذاری بر روی استارت ‌آپ‌ها استفاده می‌کنند. این سرمایه‌گذاران معمولا انتظار کمتری از استارتاپ‌ها دارند و به دنبال سود کمتری هستند؛ به عبارت دیگر، این نوع سرمایه‌گذاری توجه بیشتری به ساختن یک کسب و کار در مقایسه با سود آن دارد، و شاید استفاده از کلمه فرشته نمایان‌گر چنین توجهی باشد. این سرمایه‌گذاران معمولا در مراحل اولیه استارتاپ به سرمایه‌گذاری می‌پردازند و میزان این سرمایه‌گذاری حداقل 75 هزار دلار است.

مراکز رشد (Incubators)

مراکز رشد یا انکوباتورها بیشترین پذیرش را در مقایسه با دیگر سازمان‌های سرمایه‌گذاری دارند و استارتاپ‌های بیشتری را از خارج از کانادا می‌پذیرند. این مراکز استارتاپ ‌ها را در مراحل اولیه پذیرفته و خدمات لازم برای رشد آن‌ها را در اختیارشان می‌گذارند. برای دریافت نامه حمایتی از یکی از این مراکز نیازی به سرمایه‌گذاری اولیه نیست و این نقطه تمایز کانادا با دیگر کشورهایی مثل ایرلند و ایتالیا است که دریافت حمایت مالی اولیه از شرایط ضروری آن‌هاست.

داده‌های IRCC نشان می‌دهد که بیشتر متقاضیان ویزای استارتاپ کانادا توسط انکوباتورهای کسب و کار حمایت می‌شدند. از مجموع 3494 درخواست ارسال شده بین سال های 2015 تا 2020، نزدیک به 2764 (یا 79.1%) استارتاپ نامه حمایتی خود را از مراکز رشد کسب و کار دریافت کرده‌اند.

اگر متقاضی ویزای استارت آپ تمامی مراحل را به درستی طی کند، تمام الزامات برآورده شده باشد و مدارک لازم ارائه شود، به وی اجازه داده می شود تا کسب و کار خود را در کانادا توسعه دهد. IRCC بیان می کند که برنامه ویزای استارتاپ دارای میزان موفقیت عمومی بالای 75٪ است.

میزان موفقیت پرونده‌های استارت‌آپی به تفکیک سازمان‌های منتخب عبارتند از:

  • 78% – برای استارتاپ‌هایی که توسط مراکز رشد (Incubators) حمایت شده‌اند
  • 80% – برای استارتاپ‌هایی که توسط سرمایه‌گذاران فرشته (Angel Investors) حمایت شده‌اند.
  • 43% – برای استارتاپ‌هایی که توسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capitals) حمایت شده‌اند.
 

طبق برآوردهای به عمل آمده، و با توجه به دوران پساکرونایی، تعداد پرونده‌های استارت‌آپی و نرخ موفقیت آن‌ها رو به افزایش است. نکته‌ای که در اینجا باید تاکید کرد این است که سازمان‌های انتخاب شده توسط اداره مهاجرت از سلایق متنوعی برخوردارند و به منظور گرفتن حمایت آن‌ها آشنایی با سلیقه آن‌ها برای صاحب کسب و کار ضروری است. به این منظور می‌توانید به وب‌سایت این سازمان‌ها مراجعه کرده و در قسمت Portfolio درباره آن‌ها مطالعه کنید.

همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله راهنمای جامع جذب سرمایه برای استارتاپ ها در کانادا مراجعه کنید.

قسمت پنجم فصل کانادایی

ویزای استارتاپ کانادا

در پنجمین قسمت از فصل کانادایی سیاوش شکریان، وکیل مهاجرت پایه یک کانادا از برنامه ویزای استارتاپ و الزامات مربوط به آن صحبت می‌کند. همان‌طور که تا این‌جا گفته شد، برنامه ویزای استارت آپ از اصلی‌ترین روش‌های مهاجرت به کانادا است. پس اگر قصد مهاجرت به کانادا را دارید و به فعالیت در حوزه استارت آپ علاقه‌مند هستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که این قسمت را مشاهده کنید.

نگاهی به آمارهای ویزای استارتاپ کانادا و سهم موفقیت ایرانیان

طبق آمار اداره مهاجرت نرخ کلی موفقیت پرونده‌های استارت‌ آپ در حالت کلی 75% است.

تعداد پرونده‌های استارتاپ پذیرفته شده به تفکیک سال را در نمودار زیر می‌بینید:

در نمودار زیر توزیع ملیت ویزای استارتاپ کانادا را مشاهده می‌کنید:

همچنین در نمودار زیر بیشترین تعداد تاییدیه برای ویزای استارتاپ براساس ملیت را مشاهده می‌کنید:

همانطور که در آمار مشاهده می‌کنید ایران همیشه جز کشورهایی با بیشترین متقاضیان اخذ ویزای استارتاپ کانادا بوده و هست، در نمودار زیر مشاهده می‌کنید بیشترین درخواست اخذ ویزای استارتاپ کانادا با حدود 29% از کل درخواست‌ها در سال 2020 متعلق به ایران است.

نکته پایانی

ویزای استارتاپ کانادا، امکان مهاجرت بدون نیاز به تجربه یا فعالیت پیشین در حوزه‌های خاص را برای کارآفرینان خلاق با ایده‌های نوآورانه فراهم کرده است.

این شیوه مهاجرتی، یک استراتژی جذاب برای بنیان‌گذاران استارت آپ‌ها و دارای مزایای زیادی برای این گروه است. در صورتی که کارآفرینان استارتاپی بتوانند کسب‌وکار خود را ظرف مدت ۳ سال از بدو ورود به خاک کانادا به شکل مطلوبی اداره کنند، پروسه اخذ PR آن‌ها با هدف دریافت شهروندی دائم کانادا نیز رفته رفته آغاز خواهد شد.

این نوشته به صورت دوره ای بروزرسانی می‌شود تا اطلاعاتی که در اختیار شما همراهان گرامی قرار می‌گیرد، بر اساس آخرین داده‌های رسمی منتشر شده توسط دولت کانادا باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه راه اندازی استارت آپ در کشور کانادا، کافیست فرم مشاوره مهاجرت را تکمیل کنید تا مشاوران ما در گروه حقوقی شکریان با شما تماس گرفته و در این مسیر پر چالش همراهی تان کنیم.

در قسمت پنجم برنامه فصل کانادایی می‌توانید صحبت‌های دکتر سیاوش شکریان در مورد ویزای استارتاپ کانادا را مشاهده کنید.

توضیح صوتی برنامه ویزای استارتاپ کانادا

برنامه ویزای استارتاپ کانادا در یک نگاه

مبنای قانونی بند 98.01 قانون IRPR
حداقل میزان داراییندارد;
حداقل میزان سرمایه گذاریندارد;
تجربه حرفه ایاز هیچ تا بیش از ۱۰ سال (بسته به سازمان تعیین شده متفاوت است);
تحصیلاتاز هیچ تا تحصیلات عالیه (بسته به سازمان تعیین شده متفاوت است);
سطح زبانCLB 5 ( آیلتس جنرال: خواندن ۴ ، نوشتن ۵، گوش دادن ۵، صحبت کردن ۵);
طرح تجاری لازم است  (برای سازمان تعیین شده);
درصد مالکیت در کسب و کار پیشنهادیحداقل ۱۰٪ از سهام دارای حق رای بر هر متقاضی و مالکیت بیش از 50٪ از سهام دارای حق رای برای گروه متقاضیان;
تعهد ایجاد اشتغالندارد;
محدودیت جغرافیاییهر جایی در کانادا به جز کبک;
زمینه کسب و کاربه سازمان تعیین شده بستگی دارد (ICT، IOT، هوش مصنوعی، VR، انرژی، صنایع غذایی، صنایع تولیدی، Social Enterprise، ابزار دقیق، تجهیزات پزشکی، سلامت، آب، محیط زیست، راه حل های مبنی بر فن آوری و …);
بازدید از استانلازم نیست;
مصاحبهبه سازمان تعیین شده بستگی دارد (برخی از سازمان ها تا ۳ دور مصاحبه دارند);
مسیر دریافت PRمستقیم;
زمان رسیدگی۳۲ ماه;
نکات مهم  

– در زمان ارسال درخواست اقامت دائم، متقاضیان می بایست استطاعت مالی خود برای نقل مکان به کانادا را اثبات نمایند. میزان آن بسته به تعداد اعضای خانواده متقاضی از ۱۳ تا ۳۵ هزار دلار متغیر است؛

– امکان دریافت ویزای کار موقت برای اشخاص کلیدی در گروه استارتاپ پس از اخذ نامه حمایتی و در حین  رسیدگی به پرونده اقامت دائم ؛

– امکان دریافت اقامت دائم برای حداکثر 5 سهام‌دار در یک کسب و کار واحد و خانواده هریک از آن‌ها؛

سوالات متداول برنامه استارت آپ

برون سپاری گزینش در برنامه استارت آپ برای اداره مهاجرت کانادا امری نوین به شمار می رود. دلیل این برون سپاری درک درست سیاست گذار از عدم توانایی اداره دولتی مهاجرت و افسران آن برای ارزیابی تخصصی کسب و کار های نوآورانه است. در نتیجه اداره مهاجرت تصمیم و ارزیابی راجع به پتانسیل های یک ایده و یا یک کسب و کار را به Designated Organizations یا سازمان های تعیین شده سپرده است.

هر چند که اداره مهاجرت معیارهایی برای حمایت این سازمان ها از کسب و کارها تعریف کرده اما تشخیص صلاحیت های ایده، و یا کسب و کار تا میزان بسیار زیادی به این سازمان ها تنفیذ شده است. این سازمان ها به صورت کلی به سه دسته کلی تقسیم می شوند: صندوق های سرمایه گذاری پرخطر (Venture Capital Funds)، سرمایه گذار فرشته (Angel Investor) و انکوباتور (Incubators).

هنگامی که یکی از این سازمان ها تصمیم بگیرد که از کسب و کاری حمایت کند، آن حمایت را در قالب نامه حمایت یا Letter of Support اعلام می کند. دریافت این نامه یکی از شروط لازم برای درخواست اقامت دائم تحت این برنامه است.

این سازمان ها در واقع نهاد هایی تجاری هستند که توسط اداره مهاجرت برای ارائه نامه حمایت به استارت آپ های خارجی مشخص و تعیین شده اند. حمایت این سازمان ها در برنامه استارت آپ مهمترین شرط صلاحیت به شمار می آید.

این سازمان ها به سه دسته کلی صندوق های سرمایه گذاری پرخطر (Venture Capital Funds)، سرمایه گذار فرشته (Angel Investor) و انکوباتور (Incubators) تقسیم می شوند.

Venture Capitals و Angel Investors هر دو سازمان هایی هستند که با احتساب ریسک در کسب و کار های نو آورانه با انتظار بازگشت سرمایه (ROI) های بالا، سرمایه گذاری می کنند. VC معمولا مجموعه ای است که برای سرمایه گذاری از سرمایه دیگران که به آن سپرده شده است استفاده می کند در حالی که AI معمولا جمعی از سرمایه گذارانی است که از سرمایه شخصی خود در سرمایه گذاری استفاده می کنند. انتظار VC از بازگشت سرمایه معمولا بالاتر و سریع تر از AI می باشد که شاید این یکی از دلایلی باشد که لفظ “فرشته” برای دسته دوم به کار می رود تا نمایانگر توجه بیشتر آن دسته به ساختن کسب و کار، و نه لزوما به دست آوردن سود زیاد در مدت زمانی کوتاه را نشان دهد. در حالی که AI احتمالا در مراحل اولیه یک کسب و کار مثل Pre-seed یا Seed به سرمایه گذاری می پردازد، VC برای کاهش ریسک و افزایش بازگشت در مراحل بعدتر کسب و کار مثل سری آ، سری ب و حتی سری سی در آن سرمایه گذاری می کند. فراموش نکنید که سرمایه گذاری AI در مراحل اولیه، برای تعدیل ریسک، معمولا موجب واگذاری میزان زیادتری از سهام کسب و کار می شود. در حالی که هم AI و هم VC در ازای سرمایه گذاری میزانی از سهام کسب و کار را در اختیار می گیرند، انتظار بازگشت سرمایه و میزان کنترل در کسب و کار هدف در VC معمولا بالاتر از AI می باشد. VC معمولا می خواهد نماینده ای در هیئت مدیره منصوب کند که بتواند سیاست های آن را در کسب و کار هدف اجرا و دنبال کند، در صورتی که AI در بعضی مواقع صرفا به عنوان mentor (مشاور) ایفای نقش می کند.

توجه داشته باشید که تنها تعداد 21 VC و 9 AI در حال حاضر صلاحیت مشارکت در برنامه مهاجرتی استارت آپ را اخذ کرده اند و در صورتی که بخواهند از کسب و کاری حمایت کنند می بایست ملزومات قانونی حداقل سرمایه گذاری را رعایت نمایند. این حداقل میزان سرمایه گذاری در استارت آپ مورد حمایت برای VC معادل 200 هزار دلار و برای AI معادل 75 هزار دلار می باشد.

Business Incubator بر خلاف دو دسته دیگر، معمولا در کسب و کار ها سرمایه گذاری نکرده و سهامی از آنها دریافت نمی کند. در عوض و در ازای دریافت هزینه به آنها خدماتی ارائه می کند تا بتوانند مسیر رشد را زودتر طی کنند و جذب سرمایه نمایند. از همین جهت، معمولا incubator ها در مراحل بسیار اولیه (مثل ideation) کسب و کار ها را قبول کرده و به آنها خدمات ارائه می کنند. خدمات ارائه شده در انکوباتور ها متفاوت است اما به صورت کلی شامل: فضای کار اشتراکی، مشاوره تجاری و آموزش می شود.

توجه داشته باشید که تنها 33 انکوباتور در حال حاضر صلاحیت مشارکت در برنامه مهاجرتی استارت آپ را اخذ کرده اند و بر خلاف VC و AI دارای ملزومات قانونی حداقل میزان سرمایه گذاری نیستند.

هر استارت آپی متفاوت است. تصمیم گیری برای درخواست پشتیبانی از یک سازمان تعیین شده نیاز به یک ارزیابی چند منظوره دارد که مواردی همچون مرحله استارت آپ ( ایده، تشکیل، validation، یا رشد)، نیازها و خصوصیات آن ، پتانسیل رشد آن ، زمینه فعالیت و سازگاری آن با سبد سازمان هدف را مورد بررسی قرار دهد.

در حال حاضر 63 سازمان از طرف اداره مهاجرت تعیین شده که به تفکیک عبارتند از: 33 انکوباتور، 21 VC و 9 AI. هریک از این سازمان ها خود مسئول تعریف روند پذیرش و اعطای پشتیبانی بوده و لذا هریک از آنها روند و شرایط مختص به خود را تعریف و اجرا می نمایند. از آنجا که تشریح روند پذیرش تمامی این سازمان ها ممکن نیست، توضیحات و نکاتی کلی راجع به معیار های مشترک پذیرش به شرح زیر می باشند:

  • “استارت آپ” و “نوآوری” تعریف مشخص ندارد: هرچند که در عنوان برنامه استارت آپ مستقیما از واژه استارت آپ استفاده شده و در تعاریف عمومی استارت آپ با نوآوری عجین شده است، در عمل هیچ یک از این واژه ها تعریف مشخص و واحدی ندارد. قانون مهاجرت نیز تعریفی از هیچ یک ارائه نداده، لذا می بایست در نظر داشته باشید که هر سازمانی این واژه ها را بر اساس معیار ها و سلایق خود تعریف می کند.
  • مرحله کسب و کار معیار مهمی برای پذیرش است : به صورت کلی کسب و کار های این حوزه در سه مرحله تعریف می شوند:
  • مرحله Formation: در این مرحله، کسب و کار درگیر تدوین و تعریف ماموریت، چشم انداز، value proposition، و پاسخ به سوالات اساسی همچون Problem/solution fit، سایز بازار، مزیت های رقابتی و غیره است. همچنین در این مرحله تیم شکل گرفته و کسب و کار می تواند به صورت قانونی ثبت شود؛
  • مرحله Validation: در این مرحله، Minimum Viable Product/Service طراحی و ساخته می شود و در عمل مورد آزمایش قرار می گیرد؛
  • مرحله Growth: در این مرحله، کسب و کار موفق به جذب مشتریان اولیه شده و مراحل رشد بازار و جذب سرمایه برای Scaling را طی می نماید؛
  • برای مثال اکثر قابل توجه VC ها وAI ها برای کاهش ریسک، از پذیرش کسب و کاری در مراحل اول و دوم خودداری کرده و فقط کسب و کارهایی را برای سرمایه گذاری انتخاب می کنند که در مرحله رشد باشند. از طرفی انکوباتور که در واقع نقش مشاوری را بازی می کند تا کسب و کار زودتر مراحل را طی نموده و به رشد و بلوغ برسد، از مراحل ابتدایی مثل Formation، پذیرش را انجام می دهد.
  • زمینه کسب و کار از معیار های بسیار مهم پذیرش است: هر یک از سازمان های تعیین شده بر اساس توانایی و دانش سازمانی خود تصمیم می گیرند که از کدام حوزه ها کسب و کار پذیرش کنند. برای مثال برخی از زمینه هایی که معمولا در این حوزه مورد نظر سازمان های تعیین شده است عبارتند از: ICT، IOT، هوش مصنوعی، VR، انرژی، صنایع غذایی، صنایع تولیدی، Social Enterprise، ابزار دقیق، تجهیزات پزشکی، سلامت، آب، محیط زیست، راه حل های مبنی بر فن آوری و …
  • توانایی و قابلیت تیم اجرایی در پذیرش بسیار مهم است: در فضای کسب و کار های استار آپی بسیار شنیده می شود که مهم ایده و کسب و کار نیست بلکه کارآفرینان اجرایی و تصمیم سازان هستند که مهمترین نقش را در موفقیت ایفا می کنند. این رویکرد اکثر قابل توجهی از سازمان های تعیین شده است. بدین معنی که بخش بزرگی از روند پذیرش به ارزیابی توانایی های تیم تشکیل دهنده اختصاص یافته که معمولا شامل مصاحبه های فرد به فرد با اعضای تیم می باشد.

اگر سازمان قبل از اینکه شما درخواست خود را به اداره مهاجرت ارسال کنید Designation خود را از دست دهد یا در اصطلاح De-designate شود، درخواست شما در صورت ارسال رد خواهد شد. اما اگر De-designation بعد از ارسال درخواست شما به اداره مهاجرت صورت پذیری، احتمال بسیار کمی وجود دارد که درخواست شما رد نشود.

مهم است که بدانید قانون ابزاری برای De-designation سازمان هایی که خلاف آن عمل می کنند پیش بینی کرده است. بنابراین بسیار مهم است که سازمان مورد نظر را با تحقیق و انجام Due Diligence انتخاب نمایید تا ریسک رد درخواست اقامت دائم خود را به صورت چشمگیری کاهش دهید.

تمامی متقاضیان برنامه استارت آپ می بایست حداقل در زمان ارسال درخواست اقامت دائم دارای حداقل نمره CLB5 در زبان انگلیسی یا فرانسه باشند. برای مثال این سطح در آزمون آیلتس عبارت است از نمره 5 در مهارت های صحبت کردن، گوش دادن، و نوشتن و نمره 4 در مهارت خواندن. توجه داشته باشید که هرچند نیاز قانونی به نمره زبان، برای زمان درخواست اقامت دائم است اما بعضی از سازمان های تعیین شده برای اعطای نامه حمایت نمره رسمی زبان را از ابتدا درخواست می کنند.

از نظر اداره مهاجرت چنین پیش نیازی تعریف نشده است. اما برخی از سازمان های تعیین شده برای ارائه نامه حمایت می خواهند که استارت آپ در کشور خود به صورت قانونی و در قالب شرکت به ثبت رسیده باشد.

بله. طبق ماده 98.06(1)(c) قانون IRPR استارت آپ مورد حمایت می بایست در کانادا و بر اساس شرایطی به ثبت رسیده باشد. هرچند که قانون اجازه می دهد که این ثبت در زمان ارائه درخواست اقامت دائم انجام پذیرد، بسیاری از سازمان های تعیین شده ثبت در کانادا را یکی از پیش نیاز های ارائه نامه حمایت منظور کرده اند.

شرکت کانادایی به نحوی می بایست سازماندهی شود که هر یک از سهامداران متقاضی برنامه استارت آپ مالک حداقل 10% از سهام داری رای آن شرکت بوده و مجموع سهام متقاضیان از 50% بیشتر باشد.  

شخص کلیدی یا Essential Person فردی است در بین گروه استارت آپ که برای کسب و کار ضروری است و از طرف سازمان تعیین شده که نامه حمایت را ارائه می دهد به عنوان چنین شخصی شناخته شده است. اشخاص کلیدی گروه استارت آپ می توانند پس از اخذ نامه حمایت از سازمان تعیین شده و در حین رسیدگی اداره مهاجرت به درخواست اقامت دائم آنها برای ورود سریع تر و آغاز کار از طریق ویزای کار به کانادا آمده و در استارت آپ خود مشغول به کار شوند.

توجه کنید که اگر درخواست یک شخص کلیدی در گروه استارت آپ پس گرفته شود و یا از طرف اداره مهاجرت رد شود، درخواست تمامی اعضای دیگر گروه نیز رد خواهد شد. در مقابل رد یا پس گرفته شدن درخواست شخص غیر کلیدی تاثیری بر اعضای دیگر گروه نخواهد داشت.

افراد کلیدی استارت آپ می بایست بعد از دریافت نامه حمایت به کانادا آمده و به کار در استارت آپ مشغول شوند. فارق از توافق شما با سازمان حمایت کننده، تاخیر افراد کلیدی در ورود به کانادا پس از اخذ نامه حمایت می تواند منجر به برداشت های منفی اداره مهاجرت از نیت و قصد شما شود و تاثیر منفی در روند رسیدگی به پرونده اقامت دائم شما ایجاد کند. توجه داشته باشید که موضوع قصد و نیت و تاثیر آن بر پرونده اقامت دائم در برنامه استارت آپ، موضوع پیچیده حقوقی است که می بایست بسته به شرایط هر پرونده ارزیابی شود.
به هیچ وجه. اگر شما تا قبل از دریافت اقامت دائم شروط تواقنامه با سازمان حمایت کننده را رعایت نکنید و یا آن سازمان Designation خود را از دست دهد، درخواست شما به احتمال بسیار قوی رد خواهد شد.

خیر. برنامه ویزای استارت آپ با اشراف کامل به واقعیت های این حوزه و احتمال شکست بسیار بالا برای این دسته از کسب و کار ها تعریف شده است و لذا موفقیت کسب و کار معیار تعیین کننده ای برای پرونده اقامت دائم شما نیست.

در صورتی که فردی که درخواستش رد شده کلیدی(Essential) باشد، درخواست بقیه افراد گروه نیز رد خواهد شد و در صورتی که فرد کلیدی نباشد، رد درخواست او تاثیری روی درخواست افراد دیگر نخواهد داشت.

زمانبندی رسیدن به اقامت دائم از طریق برنامه استارت آپ را می بایست به سه مرحله تفکیک کرد:

  1. زمان بندی تکمیل مستندات برای ارائه به سازمان های تعیین شده: این زمانبندی تابعی از شرایط، صلاحیت ها و توانایی ها متقاضیان و همچنین شرایط و صلاحیت های کسب و کار آنهاست. در شرایط ایده آل این زمان می تواند به کوتاهی یک ماه باشد.
  2. زمان بندی دریافت Letter of Support: این زمانبندی کاملا به سازمان حمایت کننده بستگی دارد. بعضی از سازمان ها در رسیدگی به درخواست های حمایت بسیار سریع بوده و ظرف 2 هفته به درخواست ها پاسخ می دهند اما برخی دیگر از این سازمان ها دارای لیست انتظار بوده و روند رسیدگی در آنها می تواند حتی از یک سال هم بیشتر شود.
  3. زمان بندی دریافت اقامت دائم از زمان ثبت درخواست: این زمانبندی از طرف اداره مهاجرت کانادا تعیین می شود و در حال حاضر بین 12 تا 16 ماه از زمان ثبت درخواست اقامت دائم است.

برنامه Scientific Research and Experimental Development یا به اختصار SR&ED (با تلفظ شِرِد) یکی از مهمترین برنامه های حمایتی دولت فدرال برای فعالیت های تحقیق و توسعه در کسب و کار است. شرکت های کانادایی می توانند از طریق این برنامه تا 70% هزینه های تحقیق و توسعه خود را از دولت دریافت کنند. این برنامه منحصر به فرد یکی از مهمترین جذابیت های کانادا برای توسعه کسب و کار در این کشور به شمار می رود.

برنامه Industrial Research Assistance Program یا به اختصار IRAP یکی دیگر از برنامه های حمایتی دولت فدرال برای فعالیت های تحقیق و توسعه، پروژه های مبتنی بر فن آوری، تولید محصولات نوین و نوآورانه و غیره است. شرکت های کانادایی می توانند از طریق این برنامه از بسته های حمایتی متنوعی بهره مند شوند. برای مثال: پرداخت 50% حقوق کارمندان جوان، گرنت های 50 هزار دلاری و 100 هزار دلاری برای تحقیق و توسعه، پرداخت 80% هزینه نیروی انسانی برای Technology Adoption و …