ویزای استارتاپ کانادا

فهرست لحظات کلیدی ویدیو

01:00 | Startup چیست؟

03:13 | ساختار حقوقی Startup در کانادا

03:53 | چرا کانادا برای استارت آپ؟

04:30 | پیش نیازهای ویزای استارت آپ کانادا

07:33 | دریافت ویزا زیر برنامه Startup

07:51 Essential Person | کیست و شرایط آن

09:41 | راهکار دولت کانادا برای جلوگیری از سوء استفاده برنامه Startup

11:00 | Letter Of Support و انواع آن

احتمالا شما هم این روزها با واژه «استارت آپ» خیلی مواجه شده‌اید. با این وجود هنوز تعریف واحدی از استارت آپ در دست نیست و اتفاق نظری در این زمینه وجود ندارد. در این زمینه یک نگاه کمّی وجود دارد که در آن تا زمانی به یک شرکت استارت آپ اطلاق می‌شود که تعداد کارمند یا درآمد خاصی داشته باشد. همچنین یک نگاه کیفی نیز وجود دارد که در آن بیشتر به ریسک پذیری و تاثیرگذاری یک کسب و کار برای استارت آپ بودن اشاره می‌شود.

اما نکته‌ای که در این دو دیدگاه مشترک می‌باشد این است که کسب و کاری پتانسیل بالا، ریسک بالا و قابلیت مقیاس پذیری زیادی دارد را می‌‌توان به عنوان استارت آپ در نظر گرفت.

این روزها کانادا به عنوان محلی مناسب برای رشد و توسعه کسب و کارهای نوپا تبدیل شده است که وجود استارت آپ‌ هایی چون Shopify و Wealthsimple این ادعا را تایید می‌کند. علاوه بر کانادا 29 کشور دیگر نیز مهاجرت از طریق ویزای استارت آپ را در برنامه‌های خود دارند، اما مزیت کانادا نسبت به سایر کشورها این است که از روز اول قابلیت درخواست برای اقامت دائم را در اختیار شما قرار می‌دهد. در این قسمت تمامی نیازمندی‌های مهاجرت از طریق برنامه ویزای استارت آپ را بررسی خواهیم کرد.

نکته اول وجود کسب و کار دارای صلاحیت می باشد. بر این اساس پس از دریافت تاییدیه از سازمان های تعیین شده، هرکدام از سهامداران (حداکثر ۵ نفر) به همراه خانواده هایشان می توانند برای اقامت دائم اقدام کنند. در زمان دریافت نامه حمایتی هر یک از این سهامداران باید حداقل 10 درصد از سهام شرکت را داشته باشند، و مجموع سهام این ۵ سهامدار باید بیشتر از ۵۰ درصد سهام شرکت را داشته باشند. در زمان اخذ اقامت دائم شرکت استارت آپی باید در کانادا ثبت شده باشد و به صورت پویا و مداوم مدیریت شود و قسمت‌های اصلی و اجرایی آن در کانادا باشد. در واقع این مدارک را زمانی ارائه می‌دهید که به اقامت دائم رسیده‌اید ولی قبل از این باید افسر مهاجرت را قانع کنید که قصد جدی برای انجام این کارها را دارید.

در کانادا سازمان های تعیین شده به سه دسته کلی صندوق های سرمایه گذاری پرخطر (Venture Capital Funds)، سرمایه‌گذار فرشته (Angel Investor) و انکوباتور (Incubators) تقسیم می شوند.

صندوق های سرمایه گذاری پرخطر (Venture Capital Funds)

Venture Capitals و Angel Investors هر دو سازمان هایی هستند که با احتساب ریسک در کسب و کارهای نوآورانه با انتظار بازگشت سرمایه‌های بالا سرمایه‌گذاری می کنند. Venture Capital معمولا مجموعه‌ای است که برای سرمایه‌گذاری از سرمایه دیگران که به آن سپرده شده است، استفاده می‌کند. انتظار Venture Capital از بازگشت سرمایه معمولا بالاتر و سریع تر از Angel Investor می باشد. Venture Capitals برای کاهش ریسک و افزایش بازگشت در مراحل بعدتر کسب و کار مثل سری آ، سری ب و حتی سری سی در آن سرمایه گذاری می کند. انتظار بازگشت سرمایه و میزان کنترل در کسب و کار هدف در Venture Capitals معمولا بالاتر از Angel Investor می باشد. حداقل میزان سرمایه گذاری در استارت آپ مورد حمایت برای Venture Capitals معادل 200 هزار دلار است.

سرمایه‌گذار فرشته (Angel Investor)

Angel Investors معمولا جمعی از سرمایه‌گذارانی است که از سرمایه شخصی خود در سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. یکی از دلایلی باشد که لفظ “فرشته” برای دسته دوم به کار می رود این است که این واژه نمایانگر توجه بیشتر آن دسته به ساختن کسب و کار، و نه لزوما به دست آوردن سود زیاد در مدت زمانی کوتاه را نشان دهد. Angel Investors احتمالا در مراحل اولیه یک کسب و کار مثل Pre-seed یا Seed به سرمایه‌گذاری می پردازد. حداقل میزان سرمایه‌گذاری در استارت آپ مورد حمایت برای Angel Investors معادل 75 هزار دلار می‌باشد.

انکوباتور (Incubators)

Business Incubator برخلاف دو دسته دیگر، معمولا در کسب و کارها سرمایه‌گذاری نکرده و سهامی از آنها دریافت نمی‌کند. در عوض و در ازای دریافت هزینه به آنها خدماتی ارائه می‌کند تا بتوانند مسیر رشد را زودتر طی کنند و جذب سرمایه نمایند. از همین جهت، معمولا انکوباتورها در مراحل بسیار اولیه مثل ideation کسب و کارها را قبول کرده و به آن‌ها خدمات را ارائه می‌دهند که بتوانند پروژه استارت‌آپی را سریع‌تر تجاری‌سازی کنند. در برخی از کشورها مانند استرالیا، ایرلند و ایتالیا که برنامه ویزای استارت‌آپ دارند، گرفتن حمایت مالی از فاکتورهای ضروری برای درخواست ویزای استارت‌آپ است. ولی در کانادا اگر از Business Incubator نامه حمایتی بگیرید نیازی نیست که در استارت آپ شما سرمایه گذاری کند.

انکوباتورها در مقایسه با VC و AI تعداد بیشتری از استارت آپ هایی که از خارج از کانادا می آیند را می پذیرند.کیفیت و خدمات ارائه شده در هریک از این سازمان‌ها با یکدیگر متفاوت است. با بررسی Portfolio این سازمان‌ها می‌توانید به سلیقه آن‌ها در زمینه استارت آپ‌هایی که سرمایه‌گذاری می کنند، دست پیدا کنید.

نکته دوم اخذ نامه حمایتی از سازمان‌های تعیین شده است.

نکته سوم داشتن توانایی کافی در زبان‌های رسمی کانادا (انگلیسی و فرانسه) در سطح CLB 5 است.

نکته چهارم اثبات توانایی مالی کافی برای ورود به کانادا و یک سال زندگی در کانادا که بر اساس تعداد اعضای خانواده مقدار آن متفاوت خواهد بود.

اگر این چهار شرط را داشته باشید می توانید برای اقامت دائم اقدام کنید و در حین زمان رسیدگی به پرونده اقامت دائم برای ویزای کار بسته که محدود به کمپانی استارت آپی بوده، اقدام کرده که زودتر وارد کانادا شوید و کارهای مربوط به آن را در کانادا انجام دهید. شرط واجد شرایط شدن یک نفر از گروه ۵ نفره برای اخذ ویزای کار، تعیین کردن فرد به عنوان Essential Person (شخصی که حضورش برای پیشبرد امور در کانادا ضروری است) می باشد. ذکر این نکته ضروری است که در صورتی که پرونده این شخص رد شود، پرونده تمامی اعضای گروه نیز رد خواهد شد.

دولت کانادا با علم به اینکه دنیای استارت آپ دنیایی پر از ریسک است، به طوری که ۹۰ درصد استارت آپ ها با شکست مواجه خواهند شد و فقط ۱۰ درصد آن ها به نتیجه می رسند، این برنامه مهاجرتی را به عمد انعطاف پذیر تعریف کرده است و از منظر قانونی محدودیت ها و شرایط سخت برنامه های سنتی سرمایه گذاری را ندارد، که دولت با استفاده از این قابلیت بتواند کارآفرینان نو آور را جذب کند.

در عین حال دولت کانادا برای جلوگیری از سوءاستفاده از این برنامه، روش Peer Review را تعریف کرده است. اگر افسر مهاجرت در بررسی پرونده ویزای استارت آپ به این نتیجه برسد که آن خصایص لازم استارت آپی را ندارد، درخواست Peer Review می‌کند، که بر اساس آن، استارت آپ را به آن موسسه ای که مسئول مدیریت سازمان های تعیین شده‌ای است که نامه حمایتی استارت آپ شما را صادر می کنند، ارجاع داده که آیا نامه حمایتی که داده شده است به حق بوده یا نه.

در خصوص برنامه استارت آپ با توجه به انعطاف پذیر بودن آن، احتمال سو استفاده از افراد در بازار مهاجرت بسیار زیاد است. بنابراین توجه به این نکته ضروری است که با مجموعه‌هایی وارد مذاکره شوید که استارت آپ‌های واقعی را به شما ارائه می‌دهند، که در صورتی که شما ایده استارت‌آپی ندارید به عنوان هم بنیان‌گذار (Co-Founder) در گروه استارت آپی قرار بگیرید و در آن یک نقش جدی داشته باشید و به واسطه آن بتوانید به اقامت دائم برسید.

توجه داشته باشید که در روند ویزای استارت آپ اخذ نامه حمایتی تازه اول راه است، چرا که اگر نتوانید افسر مهاجرت را قانع کنید که استارت آپ شما برای راه اندازی یک کسب و کار بوده و نه فقط به منظور اخذ امتیاز مهاجرتی، پرونده شما رد خواهد شد.

لینک‌های مورد استفاده

LMIA Exempt WPs

Express Entry CRS Framework