یک مطالعه منتشر شده توسط Remote HR، یک شرکت جهانی منابع انسانی، نشان داده که کانادا در میان ده کشور برتر جهان برای تعادل بین کار و زندگی (یا به گفته این مطالعه، تعادل زندگی و کار) قرار دارد.
کانادا در رتبه پنجم قرار گرفت، در حالی که نیوزیلند، ایرلند، بلژیک و دانمارک رتبههای اول تا چهارم را به خود اختصاص دادند.
این دادهها شامل رتبهبندیهایی برای چندین عامل است که بر تعادل کار و زندگی کارکنان تأثیر میگذارند. این عوامل شامل مرخصی سالانه قانونی، درصد پرداختی در دوران بیماری، ساعات کاری در هفته، حداقل دستمزد و شاخص کلی شادی هستند. کانادا امتیاز کلی ۷۲.۷۵ از ۱۰۰ را کسب کرد. این کشور امتیاز بالایی به دلیل ساعات کاری نسبتاً کوتاه (میانگین ۳۲ ساعت برای بیشتر کاناداییها)، امنیت و دوستدار بودن جامعه 2SLGBTQ+ کسب کرد.
آلمان، فنلاند، استرالیا، نروژ و اسپانیا رتبههای ده کشور برتر را تکمیل کردند. نزدیکترین همسایه کانادا، ایالات متحده، در رتبهبندی Remote با امتیاز ۳۱.۸۲ و رتبه ۵۵ از ۶۰ قرار گرفت که دلیل آن عدم وجود تعطیلات سالانه با حقوق یا مرخصی بیماری، بهداشت و درمان غیر عمومی، و ساعات کاری بیشتر در هفته بود.
دادههای مربوط به ساعات کاری متوسط در کانادا که توسط Remote گزارش شده، توسط جدیدترین رتبهبندیهای تعادل کار و زندگی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) نیز تایید میشود، جایی که کانادا دوباره در رتبه پنجم قرار گرفت. OECD اعلام کرد که “تنها ۳٪ از کارکنان در کانادا ساعات بسیار طولانی در کارهای با حقوق کار میکنند، که بسیار کمتر از میانگین OECD که ۱۰٪ است.”
OECD همچنین اشاره کرد که کارگران تمام وقت در کانادا ۶۱٪ از روز خود (۱۴.۶ ساعت) را به مراقبت شخصی اختصاص میدهند. این شامل خوردن و خوابیدن و همچنین فعالیتهای تفریحی میشود. این میزان فقط کمی کمتر از میانگین جهانی ۱۵ ساعت است.
کمبود تعطیلات در کانادا
گزارش Remote نشان داد که کانادا در مرخصی قانونی سالانه و زمان تعطیلات ناکافی است.
دادهها نشان میدهد که افرادی که در کانادا استخدام میشوند، ۱۷ روز مرخصی سالانه قانونی دریافت میکنند. با این حال، اندازهگیری این موضوع همیشه آسان نیست زیرا استانداردهای استخدام در کانادا توسط دولتهای استانی تعیین میشود. به عنوان مثال، در انتاریو، پرجمعیتترین استان کانادا، کارکنان بخش خصوصی (یعنی افرادی که در دولت فدرال یا صنایع تحت نظارت فدرال کار نمیکنند) میتوانند پنج سال اول خود را با تنها ۱۰ روز (دو هفته) مرخصی سالانه سپری کنند. طبق قانون استانداردهای اشتغال انتاریو، حداقل مرخصی سالانه پس از پنج سال به سه هفته (۱۵ روز) افزایش مییابد.
دوباره، این جدول زمانی میتواند بر اساس استان متفاوت باشد. کارکنان در ساسکاچوان پس از یک سال کار، سه هفته مرخصی با حقوق دارند که پس از ده سال به چهار هفته افزایش مییابد. میزان مرخصی سالانه در کبک پس از سه سال اشتغال از دو هفته به سه هفته افزایش مییابد.
این شامل تعطیلات رسمی فدرال کانادا مانند روز کریسمس، روز کانادا، روز کارگر، شکرگزاری، جمعه خوب و روز ویکتوریا نمیشود. همچنین تعطیلات عمومی دیگری نیز وجود دارند، اما در بسیاری موارد و بسته به استان، کارکنان به صورت خودکار حق گرفتن این روزها را ندارند. این امر اغلب به کارفرمای آنها بستگی دارد.
در مقایسه، در هر دو کشور نیوزیلند و ایرلند، همه کارکنان پس از ۱۲ ماه اشتغال مداوم، به چهار هفته مرخصی با حقوق سالانه حق دارند.
رتبهبندیهای دائماً بالا
کانادا معمولاً در فهرستهای جهانی رتبه بالایی دارد. به عنوان مثال، در ژانویه سال جاری، توسط Berkshire Hathaway Travel Protection (BHTP) به عنوان امنترین کشور جهان برای مسافران انتخاب شد و یک مطالعه توسط Givetastic در اواخر ۲۰۲۳ نشان داد که کانادا مقصد کاری رویایی شماره یک جهان است.
کانادا همچنین بر اساس جدیدترین رتبهبندیهای شرکت مشاوره اقامت و شهروندی Henley and Partners، هفتمین پاسپورت قوی جهان را دارد.
این رتبهبندیها به جذابیت کانادا به عنوان یکی از مقصدهای مورد علاقه تازهواردان افزوده است. در سال ۲۰۲۳، این کشور بیش از ۴۷۰,۰۰۰ تازهوارد دائمی را پذیرفت و برنامه سطح مهاجرت برای سال ۲۰۲۴ هدف پذیرش ۴۸۵,۰۰۰ نفر دیگر را تعیین کرده است. در حالی که وزیر مهاجرت کانادا، مارک میلر، اخیراً اشاره کرده است که سطح مهاجرت در آینده نزدیک ممکن است متفاوت باشد، اما همچنین به مزایای اقتصادی و اجتماعی پذیرش پایدار تازهواردان اذعان کرد.